(1) فضال به او گفت: تو مى‌دانى كه زمانى كه پيامبر رحلت فرمود، نُه همسر داشت و هر كدام يك هشتم ارث مى‌بردند؛ چون دخترش فاطمه- سلام اللَّه عليها- در قيد حيات بود. وقتى بررسى كنيم براى هر يك از همسرانش يك نهم از يك هشتم مى‌رسد. و اين چيزى در حدود يك وجب در يك وجب هم نمى‌شود. و عرض و طول حجره هم كه مشخّص بود. پس چگونه آن دو (ابو بكر و عمر) بيشتر از آن مستحق شده‌اند؟

تازه، چگونه عايشه و حفصه ارث مى‌برند ولى فاطمه كه دختر پيامبر است، ارث نمى‌برد؟ پس در سخنان ابو حنيفه، تناقض گويى، از جوانب مختلف، روشن و آشكار است.

سپس ابو حنيفه خشمگين شد و گفت: او را از من دور كنيد كه او- به خدا قسم- رافضى خبيث است![1].

[1] بحار: 44/ 153، حديث 24.