روايتى ديگر از رسول گرامى 6 وارد شده كه فرمود: «دوست داشتن على 7 عبادت است و خداوند، ايمان بنده را نمى‌پذيرد؛ مگر با ولايت او و بيزارى از دشمنانش همراه باشد»[1] در نقلى ديگر برگزيده الهى 6 فرمود: «اگر درختان قلم و درياها مركّب و جنّيان حسابگر و انسانها نويسنده شوند؛ نمى‌توانند فضايل امير المؤمنين على بن ابى طالب را به شما آورند».[2]

مقام على 7 از زبان پيامبر اسلام 6‌

ترديدى نيست كه: فضايل و بزرگى و كمال او را جز خداى بزرگ و پيامبرش كسى نمى‌داند، چنان كه پيامبر فرمود: «اى على كسى جز خدا و من به درستى تو را نمى‌شناسد»[3] از اين رو است كه: محمد، على، فاطمه، حسن و حسين : به پنج شبح‌[4] (و روح مجسّم) نامگذارى شده‌اند و چون از مقامى ارجمند و منزلتى رفيع و والا برخوردارند؛ مردم نمى‌توانند، ماهيّت و صفاتشان را درك كنند، مانند شبحى كه ديده مى‌شود؛ ولى حقيقتش ناشناخته و مبهم است.

يكى از دانشمندان، در پاسخ كسى كه: در باره مقام على 7 از او سؤال كرد، گفت: چه بگويم در باره مردى كه دشمنانش از روى كينه و رشك و حسد و

[1]

ُ حبّ علىّ عبادة و لا يقبل اللَّه ايمان عبد الّا بولايته و البراءة من اعدائه.

[2]

ُ لو انّ الغياض اقلام و البحر مداد و الجنّ حساب و الانس كتاب ما احصوا فضائل امير المؤمنين على بن ابى طالب.

[3]

ُ قال 6‌ ما عرفك يا على حق معرفتك الّا اللَّه و انا.

[4] به چيزى كه از دور ديده شود و حقيقت آن را در نيابند، شبح مى‌گويند و نيز به بدن مثالى همين واژه اطلاق شده است.( م)