و در ادامه فرمود: چنين كسى نورى ندارد كه به سوى ما هدايت شود.

3- از پيامبر خدا 6 نقل است كه فرمود: ما اهل بيت هستيم كه همتاى ما وجود ندارد كسى كه با ما دشمنى كند، با خدا دشمنى كرده و كسى كه ما را دوست بدارد، و امامت ما را بپذيرد، و آنچه خدا به ما وحى كرده قبول كند و خدا را از راه ما بشناسد و در باره ما او را اطاعت كند (و حق ما را بشناسد)، خدا را دوست داشته، ما بهترين مردم هستيم و فرزندان ما، از خود ما هستند و شيعيان ما با ما همراهند، كسى كه آنها را بيازارد، ما را آزرده و اهل دوزخ خواهد بود، و كسى كه آنها را اكرم كند، ما را اكرام كرده و اهل بهشت خواهد بود.

4- ابن مهران از ابن عباس تفسير اين آيات را سؤال نمود:

وَ إِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ وَ إِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ‌[1]: و ما همگى (براى فرمان خداوند) به صفّ ايستاده‌ايم و ما همه تسبيح گوى او هستيم.

ابن عباس گفت: نزد پيامبر 6 نشسته بوديم، در اين موقع على 7 وارد شد، وقتى پيغمبر 6 او را ديد، به رويش تبسّم نمود و فرمود: آفرين بر كسى كه خداوند او را پيش از هر چيز آفريد (و در ادامه فرمود:) خداوند چهل هزار سال پيش از خلقت آدم من و على 7 را خلق كرده بود.[2] از پيامبر 6 پرسيدم: پسر پيش از پدر (خلق شد)؟ فرمود: آرى خداوند

[1] صافات/ 166

[2]

ُ خلقنى اللَّه و عليّا قبل ان يخلق آدم باربعين الف عام.