و اگر اجازه بازگشت از سوى خدا پيدا نكند، هوا به باد و باد به آن روح جذب مى‌شود و به صاحبش بازنمى‌گردد.

در مورد پرسش دوم، اين است كه در قلب انسان حق و بر روى حق طبقى است اگر در آن وقت بر محمد 6 و آل : درود كامل بفرستد، آن طبق از روى حق برداشته مى‌شود و قلب را روشن مى‌كند و آنچه فراموش كرده، به يادش مى‌آيد و اگر درود نفرستاد و يا ناقص فرستاد، آن طبق بر روى حق منطبق مى‌گردد و قلب را تاريك مى‌كند، و انسان ياد قلبى را فراموش مى‌كند.

و اما پرسش سوم: كه مولود به عمو و دائى شبيه مى‌شود: اگر مرد با همسرش آميزش نمايد و با دلى آرام و رگهاى هدايت شده و بدن بدون اضطراب، جماع كند، نطفه در داخل رحم ساكن مى‌شود و مولود شبيه پدرش مى‌گردد.

و اگر با دلى نگران هم بستر شود، نطفه مضطرب مى‌شود و بر بعضى از رگها متوقف مى‌گردد، پس اگر بر عرقى از عموها واقع شود، به آنها شباهت پيدا مى‌كند و اگر بر رگى از رگهاى دائيها، واقع گردد، به آنها شباهت مى‌يابد.

در اين موقع آن مرد، به امام على 7 درود فرستاد و از آنجا خارج شد، امام 7 به فرزندش فرمود: ببين به كجا مى‌رود؟ حسن 7 به دنبالش رفت، ديد ناپديد شد وقتى قضيه را به عرض پدر رساند، فرمود: آيا او را شناختى؟ گفت:

خدا و رسول 6 و امير المؤمنين 7 داناترند؟ فرمود: او خضر 7 بود.[1]

درخواست حدّ از امام 7‌

روزى جوانى خدمت امام 7 رسيد و عرض كرد: يا امير المؤمنين 7 حد

[1] چنان كه ائمه( عم) فرمودند: احاديث هم متشابهاتى دارند، كه انسان از درك آنها ناتوان است، شايد اين حديث از آن مقوله باشد.( م)