فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجاهِدِينَ عَلَى الْقاعِدِينَ أَجْراً عَظِيماً[1]: خداوند مجاهدان را به اجرى بزرگ بر كسانى كه نشستند (و جهاد نكردند) برترى داد.

بنا بر اين امام على 7 است، چرا كه تقديم مفضول بر فاضل زشت و قبيح است.

عدالت و دادگسترى امام 7‌

امام از نظر عدالت، در بلندترين قلّه آن قرار داشت و كافى است به همين منظور، بيان ايشان را در نهج البلاغه نسبت به عقيل كه محبوب‌ترين افراد نزد آن حضرت بود؛ ملاحظه نماييم.

در اين باره مى‌فرمايد: سوگند به خدا اگر شب را بر روى خار تيز (سعدان) بگذرانم و مرا در غلها بسته، بكشند، محبوب‌تر است نزد من از اين كه خدا و رسول را روز قيامت، ملاقات كنم در حالى كه بر بعضى از بندگان ستم كرده و چيزى از مال دنيا غصب كرده باشم و چگونه به كسى ستم نمايم براى نفسى كه با شتاب به كهنگى و پوسيدگى باز مى‌گردد و بودن در زير خاك به طول مى‌انجامد، سوگند به خدا عقيل را در بسيارى فقر و پريشانى ديدم كه يك من گندم‌[2] شما را از من درخواست نمود و كودكانش را از پريشانى ديدم با موهاى غبار آلود و رنگهاى تيره مانند آنكه رخسارشان با نيل سياه شده بود و عقيل براى درخواست خود تأكيد كرده، سخن را تكرار مى‌نمود، و من گفتارش را گوش مى‌دادم و گمان مى‌كرد دين خود را به او فروخته، از روش‌

[1] نساء/ 95.

[2] البتّه در متن خطبه به صاع تعبير شده كه ده سير است، ولى مرحوم فيض الاسلام، اين گونه ترجمه كرده است نكته ديگر اينكه معلوم نيست عقيل اين افزايش را براى هر نفر مى‌خواسته يا براى همه اعضاى خانواده‌اش.( م)