مى‌توانيد در تورات و انجيل و زبور و در صحيفه‌هاى نخستين و صحيفه‌هاى ابراهيم و موسى بياييد.

او كسى نبود كه عهد خدا را در باره مردم تباه سازد و امت را پس از خود، سرگردان بگذارد.

چگونه مى‌تواند، چنين باشد؟ و حال اين كه خداوند او را به مهر و محبت و عفو و امر به معروف و نهى از منكر، و اقامه راه مستقيم، توصيف كرده است؟

چنان كه خداوند به نوح و پيامبران پس از او و نيز موسى و عيسى 7 وحى كرد، و رسالت او را تصديق نمودند، و او نيز رسالت حق را ابلاغ كرد و من بر اين امر گواه و شاهد بودم؟! خداوند در اين باره مى‌فرمايد:

و قُلْ كَفى‌ بِاللَّهِ شَهِيداً بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتابِ‌[1]: بگو اى پيامبر خدا تنها گواه من و شما و عالمان حقيقى به كتاب خدا كافى خواهد بود.

و خداوند درست گفته و وسيله آن را در اختيارش گذاشته است.

فرمود:

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ‌[2]: اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، از خدا بترسيد و با صادقان باشيد.

سوگند به خدا ماييم صادقان و من برادر او در دنيا و آخرت هستم و پس از او بر امت شاهدم، و من وسيله بين او و امت هستم من و فرزندانم، وارثان اوييم، و من و آنان، بسان كشتى نوح در ميان مردمش مى‌باشيم، كسى كه بر آن‌

[1] رعد/ 43.

[2] توبه/ 119.