جدّه المحمود محمد الباقر لعلمى و المعدن لحكمتى سيهلك المرتابون في جعفر الرّاد عليه كالرّاد على حقّ القول منّى لا كرّ من مثواى جعفر و لا سرته في اشياعه و انصاره و اوليائه و انتجبت بعده موسى و انتجبت بعده عمياء حندس لان خيط فرضى لا ينقطع و حجتى و اوليائى لا يشقون الا و من جحد احدا منهم، فقد جحد نعمتى و من غير آية من كتابى فقد افترى علىّ و ويل للمفترين الجاحدين عند انقضاء مدّة عبدى موسى حبيبى و خيرتى و ...

: اين كتابى است، از نزد خداى عزيز حكيم، براى محمد 6 پيامبر نور و سفير و حاجب او، كه جبرئيل آن را از سوى خدا آورده است، اى محمد 6 نامهاى مرا بزرگ بدار و نعمتهايم را سپاس كن و آيات مرا انكار مكن، من خدائى هستم كه: جز او نيست: و كشنده ستمكاران و خواركننده ظالمان و دادگر روز قيامتم، و خدايى يگانه، پس كسى كه فضلى، غير از فضل مرا بخواهد، يا از غير من بترسد، عذابى مى‌بيند، كه كسى ديگر نديده است پس مرا بپرستيد و بر من توكّل كنيد. من پيامبرى نفرستاده‌ام و روزگارش را كامل نكرده‌ام و مدتش را سپرى ننموده‌ام مگر اينكه وصى‌اى برايش برگزيده‌ام، و امروز تو را بر پيامبران برترى دادم، و وصيت را بر اوصيا تفضيل داده‌ام، و تو را به دو فرزندت حسن و حسين 7 اكرام نموده‌ام، و حسن 7 را معدن علم و حلمم پس از پدرش قرار داده‌ام، و حسين 7 را خزانه‌دار وحيم گردانيده‌ام و او را به شهادت بزرگ داشته‌ام، او برترين شهداست و بالاترين درجه را دارد، كلمه تامّه را به او واگذاشته و او را حجت بالغه خويش قرار داده‌ام، به وسيله خاندان او پاداش و كيفر مى‌دهم، نخستين آنان سيد عابدان و زينت اولياء گذشته من است.

فرزند او مانند جدّ ستوده‌اش محمد 6 شكافنده و معدن حكمتم مى‌باشد، و