آنها ساكن نمى‌شويم، براى اينكه از آبها دور باشيم، در بيابانها و كويرها سكونت گزيديم، پس از آن فرستاده‌اى از سوى شما آمد- و شما به اين مسايل از ما آگاهترى- و فريادى زد و ما در يك جا اجتماع كرديم و در آن موقع همه ما در آن بيابانها و صحراها، مجتمع بوديم سپس گفت: چرا از شهرها و آبها گريختيد و در اين كويرها، ساكن شديد؟ ما خواستيم بگوييم: چون از همه جهان برتريم و تكبّر ورزيديم، او گفت: من مى‌دانم چه در دل داريد، آيا بر خدا تكبّر مى‌كنيد؟ در پاسخ به او گفتيم: نه، آيا مگر از شما پيمان گرفته نشده كه به محمد ابن عبد اللَّه مكّى، ايمان بياوريد؟ گفتيم: آرى، گفت: سپس از شما پيمان گرفتند كه به ولايت وصى و جانشين او، على بن ابى طالب 7 ايمان بياوريد؟ ما ساكت شديم و فقط به زبان پاسخ داديم، اما دلها و نيتهاى ما، آن را نپذيرفت و به ولايتت دل ننهاد، گفت: آيا فقط به زبان پاسخ مى‌دهيد؟ آنگاه بر ما بانگى بلند زد و گفت: به اذن خدا هر طايفه‌اى به نوعى از حيوانات، مسخ و بدل شويد، و بعد به بيابانها خطاب كرد: به اذن خدا به درياهايى تبديل گرديد، كه اين مسخها در شما جا گيرند، و به درياهاى جهان متصل شويد، تا همه آبها اين مسخها را در خود جاى دهند؟ ما نيز مسخ گشتيم و بيست و چهار گروه هستيم، برخى از ما گفتند: اى كسى كه با قدرت خداى متعال، بر ما تسلط يافته‌اى به حق او سوگندت مى‌دهيم، ما را از آب بى‌نياز كن و بر روى زمين پراكنده ساز؟ گفت: چنين كردم.

امام 7 به او فرمود: اجناس و انواع مسخهاى خشكى و دريايى را نام ببر؟

گفت: اما مسخهاى دريايى: مار آبى و نهنگ، لاك‌پشتها، مار ماهى‌ها، خرچنگها، مار مولكها، سگ دريايى، قورباغه‌ها، بنت الهرس، عرسال، كوسه ماهى، و تمساح.