گرفتارى و مصيبت، فال بد زده، بدان يقين كنند. نتيجه اين بدگمانى آن است كه آثار شومى كه از آن گريزان بودند گريبانگيرشان خواهد شد. اينگونه فال بد زدنها نشانه سوء ظن به خداوند است و گفتيم كه با بدگمانى به خداوند زمينه آن فراهم مى‌شود كه خداوند به مقتضاى همان گمان بد با بنده‌اش رفتار كند مگر اينكه مورد عفو الهى قرار گيرد.

[ثمرات نيكوى فال نيك زدن‌]

رسول گرامى صلّى اللّه عليه و اله و سلّم فال نيك زدن را دوست مى‌داشت، و فال بد زدن را نمى‌پسنديد. تأثير تفأل بنابر روايتى در روضه كافى، متناسب با اعتقاد آدمى است، كه اگر حادثه و مصيبت را سخت [و وقوعش را حتمى‌] ديد، سخت خواهد بود؛ و اگر آن‌را سبك گرفت، سبك خواهد بود، و اگر به آن بى‌اعتنايى كرد چيزى بر او نخواهد بود.

بنابراين بر مؤمن پيرو اهل بيت عليهم السّلام است كه خود را به حسن ظن به پروردگارش عادت داده و در قبال كار اندك خود اميد فضل فراوان از ناحيه خداوند داشته باشد. حق تعالى در قبال افعال ناچيز بندگان پاداش فراوان دهد، كه به هر خير و كرمى از ناحيه او اميدوار باشى خداوند باز از آن بالاتر است، چرا كه گمان تو را پايانى است، اما لطف و كرم الهى را حد و نهايتى نيست؛ و همو تو را باخبر ساخت كه نزد گمان نيك تو است، و امير مؤمنان 7 فرمود: