بيت عليهم السّلام را كه عنوان ايمان است، به گونه‌اى كه در ديگر احاديث نمى‌توان يافت، بيان نموده است؛ و نيز حاوى مطالب ديگرى است كه يكجا و در يك حديث بيان نشده است، اگرچه در صورت گردآورى روايات و پيوستن آنها به يكديگر به مضامين اين حديث شريف دست خواهيم يافت، چرا كه روايات ائمه هدى عليهم السّلام روشنگر يكديگر مى‌باشند و تعارضى با يكديگر ندارند؛ و اگر گاهى اختلافى ميان آنها به نظر مى‌رسد منشاء آن ناآگاهى از مناسبتها و زمينه‌هايى است كه احاديث در مورد آن بيان شده است كه هر حديث ناظر به يكى از مناسبتها بوده تنها اشاره‌اى به ديگر مناسبتها دارد تا هركس بهره خويش را دريافت كند: قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُناسٍ مَشْرَبَهُمْ كُلُوا وَ اشْرَبُوا مِنْ رِزْقِ اللَّهِ وَ لا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ‌.[1]

[1] - بقره/ 60: هر دسته‌اى از مردم آبشخور خود را مى‌دانست. از روزى خدا بخوريد و بياشاميد، و در زمين سر به فساد مداريد.