نگوئيد اين بيت را شيخ سعدى درباره خدا بكار برده است؛ چگونه من آنرا درباره حدّاد بكار مى‌برم؟! مگر حدّاد خداست؟ وَ الْعيَاذُ بِاللَه. حدّاد عبد خداست. بنده خداست.

ما نتوانستيم حقيقت عبوديّت و فناى حدّاد را در ذات خدا دريابيم. ما حدّادِ در مقام عبوديّت و واقعيّت عبوديّت را نشناختيم و نتوانستيم در اين رساله هم معرّفى كنيم.

خطبه أمير المؤمنين 7 به روايت مسعودى درباره قدرت اولياء الله‌

و ناچار در خاتمه بايد توسّل پيدا كنيم به خطبه أمير المؤمنين 7 كه در انتقال حضرت رسول أكرم صلّى الله عليه و آله از حضرت آدم نَسلًا بَعدَ نَسلٍ تا وقتيكه متولّد شده‌اند، ايراد فرموده‌اند؛ و در ضمن اين خطبه به خداوند عرضه ميدارد:

سُبْحَانَكَ! أَىُّ عَيْنٍ تَقُومُ نُصْبَ بَهَآءِ نُورِكَ، وَ تَرْقَى إلَى نُورِ ضِيَآءِ قُدْرَتِكَ؟! وَ أَىُّ فَهْمٍ يَفْهَمُ مَادُونَ ذَلِكَ إلَّا أَبْصَارٌ كَشَفْتَ عَنْهَا الاغْطِيَةَ، وَ هَتَكْتَ عَنْهَا الْحُجُبَ الْعَمِيَّةَ!

فَرَقَتْ أَرْوَاحُهَا إلَى أَطْرَافِ أَجْنِحَةِ الارْوَاحِ فَنَاجَوْكَ فِى أَرْكَانِكَ، وَ وَلَجُوا بَيْنَ أَنْوَارِ بَهَآئِكَ، وَ نَظَرُوا مِنْ مُرْتَقَى التُّرْبَةِ إلَى مُسْتَوَى كِبْرِيَآئِكَ.

فَسَمَّاهُمْ أَهْلُ الْمَلَكُوتِ زُوَّارًا، وَ دَعَاهُمْ أَهْلُ الْجَبَرُوتِ عُمَّارًا؟!

- الخ. [2]

______________________________ [1] «كليات سعدى» طبع و تصحيح فروغى، گلستان، ص‌

[2] 3 اين خطبه شريفه را مورّخ شهير و أمين: مسعودىّ در كتاب «إثبات الوصيّة» طبع سنگى از ص 94 تا ص 99 ذكر كرده است، و بسيار مفصّل است و ما همين فقره‌اش را كه در ص 97 است در اينجا آورديم. و اين فقره را ايضاً حضرت استاذنا الاكرم آية الله علّامه طباطبائى قدَّس الله روحه الزّكيّة در كتاب «شيعه» مصاحبات با هانْرى كُرْبَن، در ص 196 از طبع دوّم، از «إثبات الوصيّة» نقل كرده‌اند، و ما آنرا در ص 341 از كتاب «توحيد علمى و عينى» ذكر نموده‌ايم.