1- گفتگوى از آنكه را كه من هواى او دارم همچون
كاسه شراب در ميان جالسين دور بگردان، گرچه آن گفتار از روى سرزنش و توبيخ و ملامت
من در عشق به او باشد؛ به علّت اينكه سخنهائى كه درباره محبوب ميرود، شرابى است كه
بر جانم مىريزد و مرا از حال مىبرد.
2- و اين دَوَران ذكر محبوب براى اينست كه گوش من حضور يابد با آن
محبوب، هر چند كه در طيف ملامت از من دور است ولى در طيف خواب از من دور نيست.
(بلكه در خواب و رويا به ديدنم مىآيد.)
3- بنابراين، ياد و ذكر وى در هر عبارت و در هر قالبى شيرين است، و
______________________________
[1] «ديوان ابن فارض» طبع بيروت (سنه 1384) ص 162 تا ص 165
نام کتاب : روح مجرد (يادنامه موحد عظيم و عارف كبير حاج سيد هاشم موسوى حداد) نویسنده : حسينى طهرانى، سید محمد حسين جلد : 1 صفحه : 655