در علم حروف يد طولائى داشت. و از جمله استخراج او اين بود كه: إذا دَخَلَ السّينُ فى الشّينِ، ظَهَرَ قَبْرُ مُحْيى الدّينِ. يعنى «چون سين در شين داخل شود، قبر محيى الدّين ظاهر ميشود». اين ببود و قبر محيى الدّين پنهان بود تا سلطان سليم عثمانى داخل شام شد و از قبر او تفحّص بعمل آورد و آنرا پس از اندراس تعمير نمود، و سرّ كلمه سين كه سلطان سليم، و شين كه شهر شام است مكشوف شد.

و از جمله اكتشافات و استخراجات اوست راجع به ظهور حضرت قائم 7‌

البتّه بايد دانست كه: معنى اين شعر را نمى‌تواند بفهمد مگر آن كس كه از راسخين در علم باشد، و گرنه رمز نبود و حلّش براى همه با شرائط خاصّى ممكن بود؛ همانطور كه از معنى سين و شين بدون ورود سليم در شام كسى نمى‌تواند خبردار شود مگر آنكه از راسخين در علم بوده باشد.

در تفسير «صافى» در باب حروف مقطّعه فواتح سُوَر گويد: التَّخاطُبُ بِالْحُروفِ الْمُفْرَدَةِ سُنَّةُ الأحْبابِ فى سُنَنِ الْمُحابِّ. فَهُوَ سِرُّ الْحَبيبِ مَعَ الْحَبيبِ، بِحَيْثُ لا يَطَّلِعُ عَلَيْهِ الرَّقيبُ‌

«تخاطب و گفتگو با همديگر با حروف مفرده (كلمات تهجّى: ا، ب، ج، د، ع، و غيرها) سنّتى است در ميان أحباب در سنّت‌هاى عالم محبّت ميان‌

______________________________ [1] «روضات الجنّات» طبع سنگى، ج 4، ص 195؛ و «شرح مناقب مُحيى الدّين» ملّا سيّد صالح خلخالى، ص 26 و

[2] «72 شرح مناقب محيى الدّين» ص 28؛ و «نجم ثاقب» اواخر باب هفتم، ص 147