كُنْتُ أَوَّلَ النَّاسِ فِى الْخَلْقِ، وَ ءَاخِرَهُمْ فِى الْبَعْثِ.

«من اوّلين مردم بودم در آفرينش، و آخرين آنها بودم در پيامبرى و برانگيختگى.»

اين روايت را ابن سعد در «طبقات» و طبرى در تفسيرش ج 21، ص 79 و أبو نُعَيم در «دلآئل» ج 1، ص 6 تخريج نموده‌اند. و ابن كثير در تاريخش ج 2، ص 307 و غزالى در «مضنون صغير» در هامش «انسان كامل» ج 2، ص 97 و سيوطى در «خَصآئص الكُبرى» ج 1، ص 3 و زُرقانى در «شرحُ المَواهِب» ج 3، ص 164 ذكر نموده‌اند.

و در حديث إسراء وارد است:

إنَّكَ عَبْدِى وَ رَسُولِى، و جَعَلْتُكَ أَوَّلَ النَّبِيِّينَ خَلْقًا وَ ءَاخِرَهُمْ بَعْثًا.

[1]

«تو بنده من هستى و رسول من مى‌باشى. من تو را أوّلينِ پيمبران در آفرينش قرار دادم و آخرين آنها مبعوث نمودم.»

و از رسول الله صلّى الله عليه و آله و سلّم وارد است:

أَوَّلُ مَا خَلَقَ اللَهُ نُورِى‌

[2]. «اوّلين چيزى كه خداوند آفريد نور من است.»

و به تواتر از آنحضرت روايت است كه:

كُنْتُ نَبِيًّا وَ ءَادَمُ بَيْنَ الْمَآءِ وَ الطِّينِ. أَوْ: بَيْنَ الرُّوحِ وَ الْجَسَدِ.

أَوْ:

بَيْنَ خَلْقِ ءَادَمَ وَ نَفْخِ الرُّوحِ فِيهِ.

«من پيغمبر بودم در حاليكه آدم ميان آب و گل بود. يا: ميان روح و تن بود. يا: ميان آفرينش آدم و دميدن روح در او بود.»

و اين روايت با طرق صحيحه‌اى آمده است‌

3- و اگر تو نبودى كائنات آفريده نمى‌گشت، و نه مغربى پيدا مى‌شد و نه‌

______________________________ [1] «مَجمع الزّوآئد» ج 1، ص 71 (تعليقه‌

[2] «) سيره حلبيّه» ج 1، ص 159 (تعليقه)