ميگويد:

شاعر ما: حافظ شيخ رضى الدّين رَجَب بن محمّد بن رَجَبِ بُرْسىّ حلّى از عرفاء إماميّه و فقهاء ايشانست كه همگى با او مشاركت دارند در علوم، علاوه بر فضل واضح او در فنّ حديث، و تقدّم وى در ادب و سرودن شعر، و علوّ رتبه شعرى او، و تضلّع او در علم حروف و أسرار آن و استخراج فوائد آن. و بدينجهت كتب او مشحون است از تحقيق و دقّت نظر.

و در علم عرفان و علم حروف مسلكهاى خاصّه‌اى را واجد است؛ همچنانكه در وَلاء ائمّه دين عليهم السّلام آراء و نظريّاتى دارد كه جمعى از مردم آنرا نمى‌پسندند و وى را رَمْىِ به مرتبه غلوّ و ارتفاع كرده‌اند؛ إلّا اينكه بايد دانست: حقّ مطلب اينست كه جميع آنچه را كه وى براى ائمّه عليهم السّلام إثبات كرده است از شؤون و مقامات و مرتبه و درجات، پائين‌تر از مرتبه غلوّ است و غير از درجه نبوّت است؛ و از مَوْلانا أمير المؤمنين 7 روايت است كه:

إيَّاكُمْ وَ الْغُلُوَّ فِينَا! قُولُوا: إنَّا عَبِيدٌ مَرْبُوبُونَ، وَ قُولُوا فِى فَضْلِنَا مَا شِئْتُمْ!

[1]

«مبادا شما درباره ما غلوّ كنيد! بگوئيد: ما بندگانى مى‌باشيم تحت تربيت و اداره پروردگارمان، و بگوئيد در فضيلت ما آنچه را كه بخواهيد!»

و حضرت امام صادق 7 فرمود:

اجْعَلْ لَنَا رَبًّا نُوبُ إلَيْهِ، وَ قُولُوا فِينَا مَا شِئْتُمْ!

وَ

قَالَ عَلَيْهِ السَّلَامُ: اجْعَلُونَا مَخْلُوقِينَ وَ قُولُوا فِينَا مَا شِئْتُمْ، فَلَنْ تَبْلُغُوا!

[2]

______________________________ [1] «خصال» شيخ صدوق (تعليقه‌

[2] «) بصآئر الدّرجات» صفّار (تعليقه)