بدينسان روايت نمايد:

قَالَ: ءَاخَى رَسُولُ اللَهِ بَيْنَ الْمُهَاجِرِينَ وَ الانْصَارِ. فَبَكَى عَلِىٌّ عَلَيْهِ السَّلَامُ. قَالَ رَسُولُ اللَهِ مَا يُبْكِيكَ؟!

فَقَالَ: لَمْ تُوَاخِ بَيْنِى وَ بَيْنَ أَحَدٍ!

فَقَالَ: إنَّمَا ادَّخَرْتُكَ لِنَفْسِى؛ ثُمَّ قَالَ لِعَلِىٍّ: أَنْتَ مِنِّى بِمَنْزِلَةِ هَرُونَ مِنْ مُوسَى!

( «رسول خدا صلّى الله عليه و آله در ميان مهاجرين و أنصار عقد اخوّت برقرار نمود. در اينحال علىّ 7 گريست. رسول خدا فرمود: سبب گريه ات چيست!؟ گفت: براى آنكه ميان من و ميان كسى عقد اخوّت برقرار ننمودى! رسول اكرم فرمود: من تو را براى خودم ذخيره نمودم؛ و سپس به علىّ گفت: نسبت تو با من مانند نسبت هرون است با موسى!»)

و محمّد بن (محمّد بن) نُعْمان معروف به شيخ مُفيد أعلَى اللهُ تعالى مقامَه كه به ابن المُعَلّم مشهور است، اين حديث شريف را در كتاب «ارشاد» چنين حكايت نموده گويد: در هنگامه غزوه تبوك كه حضرت رسول صلّى الله عليه و آله أمير المؤمنين على 7 را در مدينه منوّره بر جاى خود به خلافت و نيابت باز گذاشت، و در آن أثنا بواسطه إرجافى كه از ارباب غَرَض و منافقين يثرب به ظهور رسيد، آن حضرت به تعاقب رسول برخاست و به موكب همايون رسالت ملحق شد، و معروض داشت:

يَا رَسُولَ اللَهِ! إنَّ الْمُنَافِقِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّكَ إنَّمَا خَلَّفْتَنِى مَقْتًا وَ اسْتِثْقَالًا!

فَقَالَ لَهُ النَّبِىُّ: ارْجِعْ يَا أَخِى إلَى مَكَانِكَ! فَإنَّ الْمَدِينَةَ لَا تَصْلَحُ إلَّا بِى أَوْ بِكَ. فَأَنْتَ خَليفَتِى فِى أَهْلِ بَيْتِى وَ دَارِ هِجْرَتِى وَ قَوْسِى [1]! أَمَا تَرْضَى‌

______________________________ [1] در «إرشاد» شيخ مفيد «قَوْمى» آمده است. و بنابراين معناى آن چنين مى‌شود: تو جانشين من و خليفه من مى‌باشى در اهل بيت من و در خانه هجرت من و در قوم من.