سپرده شد.

ملّا صالح از استادش مرحوم حكيم جلوه حكايت ميكند كه او گفته است: در زمانى كه ملّاى رومى صاحب «مثنوى» در سر تربت شيخ مشغول رياضت و استفاضات روحانيّه بوده است، اين شعر را گفته است:

محيى الدّين «فتوحات مكّيّه» را در مكّه نوشت، و سپس به دمشق آمد؛ و جمعى از روساى مشايخ طريقت نيز مانند شيخ سَعد الدّين حَمَوىّ، و شيخ عثمان رومى، و أوحدالدّين كرمانى، و جلال الدين محمّد رومى صاحب «مثنوى» در آن اوقات شهر دمشق را مقرّ اقامت نموده، با شيخ كامل، جليس خلوت و أنيس وحدت بودند.

كتاب «فُصوصُ الحِكَم» را كه از كتب نفيسه اوست، در روزگار اقامت دمشق حسب الامر حضرت ختمى مرتبت صلواتُ الله و سلامه عليه به نظم تأليف درآورد. [2]

اشخاصى مانند ابن فَهْد حِلّى و شيخ بَهائى و محقّق فيض كاشانى و مرحوم مجلسى اوّل و قاضى نور الله تُسْتَرى و محدّث نيشابورى و غير اينها، پاى مردى در اثبات تشيّع وى فشارند. [3]

و فاضل معاصر در كتاب «رَوضات» گويد: مُحَمّدُ بْنُ علىٍّ الْمَغْرِبىُّ الْحاتِمىُّ الإشْبيلىُّ الانْدُلُسىُّ ثُمَّ الْمَكّىُّ ثُمَّ الدِّمَشْقىُّ الْمُلَقَّبُ مُحْيى الدّينِ ابْنِ العَرَبىِّ، كانَ مِن أركانِ سِلسِلَةِ العُرَفآءِ وَ أقطابِ أربابِ المُكاشَفَةِ

______________________________ [1] «شرح مناقب محيى الدّين» طبع سنگى، به ترتيب ص 61، و ص تا 18، و ص‌

[2] «42 شرح مناقب محيى الدّين» طبع سنگى، به ترتيب ص 61، و ص تا 18، و ص‌

[3] «42 شرح مناقب محيى الدّين» طبع سنگى، به ترتيب ص 61، و ص تا 18، و ص 24