با تمام مذاهب مخالفت دارم ...»

در اينجا شارح گويد: و امّا دلالت اين عبارت بر تشيّع وى چنانچه محدّث نيشابورى تصوّر نموده اين است كه: علماء تسنّن در اجراى احكام شرعيّه، دليل قياس را در مقابل كتاب و سنّت و اجماع، برهان مستقلّ دانسته، عمل بر مقتضاى آن را مُتّبَع شمارند. از آنجائيكه عقيده شيخ مخالف اعتقاد علماءِ جماعت بوده، بر اين معنى انكار بليغ آورده ميگويد: عمل نمودن بر رأى خود بدون دليل شرعى اگر جائز بود، براى حضرت ختمى مرتبت كه منزلت و مقام عصمت داشت مجوَّز مى‌شد، با آنكه رأى شريف آن حضرت مسلّماً از احتمال زَلَّت معصوم است؛ خداى تعالى وى را در متابعت رأى خود به خطاب يأيُّهَا النَّبِىُّ لِمَ تُحَرِّمُ (اى پيغمبر! چرا حرام ميكنى؟) عتاب فرمود.

پس در اين صورت متابعت قياس كه در واقع رأى بدون دليل است، أحدى را مجوَّز نخواهد بود. [1]

دلائلى كه علماء بر تشيّع محيى الدّين ذكر نموده‌اند

بالجمله، بسيارى از علماى اعلام قائل به تشيّع محيى الدّين هستند، و به طرق عديده‌اى اثبات اين مطلب را مى‌نمايند.

ملّا سيّد صالح موسوى خلخالى قدّس سرُّه كه وى تقريباً مقدّمه كتاب «شرح مناقب» خود را بدين موضوع اختصاص داده است بيان مفصّل و نيكوئى دارد؛ جناب وى ميگويد: محيى الدّين در شهر رمضان المبارك سنه 560 در مدينه مُرسيه كه از مدائن شرقيّه جزائر اندلس است متولّد شد [2] و در دهم رمضان سنه 638 رحلت كرد [3]، و در ظاهر [4] دمشق كه معروف به صالحيّه است به خاك‌

______________________________ [1] «شرح مناقب محيى الدّين» طبع سنگى، به ترتيب ص 30 و 31، و ص‌

[2] «21 شرح مناقب محيى الدّين» طبع سنگى، به ترتيب ص 30 و 31، و ص‌

[3] 21 قاضى نور الله تسترى در كتاب «مجالس المؤمنين» مجلس ششم در شرح احوال محيى الدّين، ص 284 گويد: ولادت شيخ محيى الدّين در هيجدهم رمضان سنه ستّين و خمسمائة بوده و فوت او شب جمعه بيست و دوّم ربيع الاخر سنه ثمان و ستّمائة (و ثلاثين) مى‌باشد

[4]. يعنى خارج شهر دمشق؛ ظاهِرُ البَلَدِ: خارجُهُ.