مَجْنونٌ فاسِدُ الْخَيالِ- انتهى كلامُه. [1]

فَتَأَمَّلْهُ بِعَيْنِ الْبَصيرَةِ، وَ تَناوَلْهُ بِيَدٍ غَيْرِ قَصيرَةٍ؛ خُصوصًا قَوْلَهُ: إنَّ لِلَّهِ خَليفَةً، وَ قَوْلَهُ: أسْعَدُ النّاسِ بِهِ أهْلُ الْكوفَةِ، وَ قَوْلَهُ: أعْدآؤُهُ مُقَلِّدَةُ الْعُلَمآءِ أهْلِ الاجْتِهادِ، وَ قَوْلَهُ: لِانَّهُمْ يَعْتَقِدونَ أنَّ أهْلَ الاجْتِهادِ وَ زَمانَهُ قَدِ انْقَطَعَ- إلَى ءَاخِرِ كَلامِه؛ عَسَى أنْ تَطَّلِعَ عَلَى مَرامِهِ، وَ اللَهُ وَلىُّ التَّوْفيقِ. [2]

«خاتمه: حقّاً و حقيقةً مرا به شگفت در مى‌آورد در اين مقام گفتارى كه شيخ عارف كامل محيى الدّين بن عربى در كتاب «فتوحات مكّيّه» اش آورده است. وى در باب سيصد و شصت و ششم از اين كتاب ميگويد:

خداوند خليفه‌اى دارد كه خروج ميكند. وى از عترت رسول الله از پسران فاطمه مى‌باشد كه نامش با نام رسول الله مطابقت دارد. جدّ او حسين بن علىّ بن أبى طالب است. مردم با او در ميان ركن و مقام بيعت مى‌نمايند. در خِلقتش با رسول خدا صلّى الله عليه و آله و سلّم شباهت دارد، و در خُلقش از او پائين‌تر است‌

______________________________ [1]. عين اين عبارت را مرحوم شهيد قاضى نور الله شوشترى در «مجالس المؤمنين» طبع سنگى، مجلس 6، ص 281 در شرح حال محيى الدّين از وى نقل كرده است‌

[2] «. أربعين» شيخ بهائى، طبع سنگى، ص 312 و 313؛ و «شرح مناقب» طبع سنگى، ص 31 تا ص 34 بنقل از «اربعين». و عبد الوهّاب شعرانى در كتاب «اليَواقيتُ و الجواهر» از طبع مكتبه مصطفى البابى الحلبى (سنه 1378) در ج 2، ص 143 در المبحثُ الخامسُ و السّتّونَ فى بيانِ أنَّ جَميعَ أشْراطِ السّاعةِ الّتى أخبَرَنا بها الشّارعُ حقٌّ لابدَّ أنْ تقعَ كُلُّها قَبلَ قيامِ السّاعةِ، داستان حضرت مهدى را كه فرزند بلافصل حضرت امام حسن عسكرى است با شمردن يك يك اجداد آنحضرت را تا أمير المؤمنين و فاطمه زهراء سلام الله عليهم أجمعين و زمان تولّدش را در سنه 255 و مقدار عمرش را تا زمان كتابت «اليواقيت» و وزراء و خصوصيّاتش را مفصّلًا ذكر نموده است، از ص 142 تا ص 145، و مطالب آن متّخذ از مطالب شيخ محيى الدّين عربى در «فتوحات» است.