«و بگو اى پيامبر! هر كارى را كه ميخواهيد انجام دهيد! بزودى خداوند و رسول او و مؤمنين، آن عمل را مى‌بينند»!

ابتهاج حضرت آقاى حاج سيّد هاشم از قبرستان شيخان قم عظمت و نورانيّت قبر حضرت معصومه سلامُ الله عليها

حضرت آقاى حاج سيّد هاشم از قبرستان معروف به شيخان بسيار مبتهج بودند، و ميفرمودند: بسيار پر نور و پر بركت است، و خدا ميداند چه نفوس زكيّه و طيّبه‌اى در اينجا مدفونند. پس از قبر مطهّر بى بى كه فضاى قم و اطراف قم را باز و گسترده و سبك و نورانى نموده است، و بواسطه بركات آنحضرت است كه گويا خستگى از زمين قم و از خاك قم برداشته شده است، هيچ مكانى در قم به اندازه اين قبرستان نورانى و با رحمت نيست. و سزاوار است طلّاب و سائرين بيشتر از اين به اين مكان توجّه داشته باشند و از فضائل و فواضل معنوى و ملكوتى آن بهرمند شوند، و نگذارند اين آثار محو شود و دستخوش نسيان قرار گيرد- انتهى كلام حدّاد.

قبر بسيارى از أعلام تشيّع مانند زكريّا بن إدريس، و زكريّا بن آدم، و محمّد ابن قولَوَيه در اينجاست؛ و أخيراً قبر مرحوم هيدجى سالك دلسوخته و وارسته، و قبر مرحوم حاج ميرزا جواد آقا ملكى تبريزى، و قبر مرحوم حاج ميرزا على آقاى شيرازى و أمثالهم در اينجاست كه هر يك استوانه‌اى از عظمت و جلال مى‌باشند.

كلام رهبر عظيم انقلاب آية الله خمينى (ره) درباره مرحوم حاج ميرزا جواد آقا ملكى تبريزى، و مرحوم قاضى (قدّه)

مرحوم صديق ارجمند آية الله شيخ مرتضى مطهّرى رحمةُ الله عليه به حقير گفت: من خودم از رهبر عظيم انقلاب: آية الله خمينى أعلى اللهُ تعالى مقامَه شنيدم كه ميفرمود: در قبرستان قم يك مرد خوابيده است و او حاج ميرزا جواد آقاى تبريزى است. [1] و ايضاً شنيدم كه ميفرمود: قاضى كوهى بود از عظمت و مقام‌

______________________________ [1] ذكر يك دستور از كتاب «أسرار الصّلوة» مرحوم حاج ميرزا جواد آقا تبريزى‌

مرحوم حاج ميرزا جواد آقاى تبريزى از اعاظم تلامذه مرحوم آية الحقّ و سند التّوحيد معلّم ربّانى حاج شيخ حسينقلى همدانى رضوان الله عليهما است. و كتب وى عبارتند از: «لقاء الله» و «أسرار الصَّلوة» و «المراقبات» (أعمال السَّنة) كه الحقّ مستغنى از تعريف است، بالاخصّ كتاب «لقاء الله» ايشان آتشى مخصوص دارد و براى فتح باب سالكين إلى الله كليد و رمز موفّقيّت است. ما در اينجا به ذكر يك دستور از كتاب «أسرار الصّلوة» وى، طبع سنگى، ص 46 اكتفا مى‌نمائيم؛ ميفرمايد:

من از بعضى أجلّاء مشايخ خودم كه همانند او حكيم عارفى، و معلّم حاذقى را در راه خير، و طبيب كاملى را نديده‌ام پرسيدم: كداميك از أعمال جوارح را كه شما تجربه نموده‌ايد اثرش در قلب بيشتر است؟! فرمود: سجده طويله در هر روزى كه آنرا ادامه دهد، و طول بدهد جدّاً تا اينكه يكساعت و يا سه ربع ساعت به طول انجامد و در آن بگويد: لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ‌. «هيچ معبودى نيست جز تو اى خداوند! تو پاكى و منزّه و مقدّس مى‌باشى! من هستم كه رويّه و دأبم اين بوده است كه از ستمگران بوده‌ام.» بطوريكه نفس خود را گرفتار و محبوس در حبس عالم طبيعت مشاهده نمايد و مقيَّد و مغلول به قيدها و غلهاى اخلاق رذيله بنگرد، و خداوند را تنزيه كند كه: تو اين كار را از روى ظلم و ستم به من ننمودى! و من بودم كه به نفس خودم ستم نمودم و آنرا در اين مهلكه عظيمه وارد ساختم.

و ديگر خواندن سوره قدر را در شبهاى جمعه و عصرهاى جمعه يكصد بار. مرحوم استاد قُدّس سرّه ميفرمود: من در ميان أعمال مستحبّه عملى را نيافته‌ام كه مانند اين سه چيز مؤثّر باشد. و در روايات مطالبى وارد است كه حاصلش اين است: در روز جمعه صد نفحه يا صد رحمت نازل مى‌شود، نود و نه تاى آن براى كسى است كه سوره قدر را در عصر جمعه يكصد بار قرائت كند، و براى او همچنين نصيبى در آن يك نفحه و يا يك رحمت ديگر نيز هست.- انتهى.