درى از درهاى خداوند عزّ و جلّ. و در اوست چيز ديگرى كه از همه اينها پسنديده‌تر و محبوب‌تر است.

پدر من به حضرت گفت: آن چيز كدام است فدايت شود پدرم و مادرم؟!

فرمود: خداوند عزّ و جلّ بيرون مى‌آورد از او غَوث [1] اين امّت را و غياثش را، و علمش را و نورش را و فهمش را و حكمش [2] را.

بهترين مولودى است كه به دنيا قدم ميگذارد، و بهترين جوانى است كه لباس زيبنده رشد و درايت را در بر كرده است. خداوند بواسطه او خونها را حفظ مى‌نمايد، و در ميان افرادِ با هم دشمن، صلح و صفا برقرار مى‌سازد؛ و بواسطه او امور را مجتمع ميكند، و پراكندگيها و تفرقه‌ها را مبدّل به جمعيّت و اتّفاق مى‌نمايد؛ و برهنگان را مى‌پوشاند و گرسنگان را سير ميكند، و دهشت زدگان و خائفان را امان مى‌بخشد، و باران رحمت از آسمان فرو مى‌بارد، و بندگان خدا به مشورت گرد مى‌آيند.

او بهترين مردِ مُسنّ، و بهترين جوان آراسته است كه خداوند پيش از زمان بلوغش عشيره و طائفه‌اش را به او بشارت ميدهد. [3]

گفتارش راست و درست و قاطع؛ و سكوتش ناشى از فهم و درايت است. براى مردم روشن مى‌سازد آنچه را كه آنان در آن اختلاف دارند

______________________________ [1]. غَوْث به معنى كمك براى شخص مضطرّ، و غياث به معنى آن چيزى است كه رفع حاجت فقط بواسطه او متحقّق است. يعنى حضرت امام رضا 7 يگانه مايه كمك و معونه و پناهگاه افراد مضطرّ از اين امّت مى‌باشند أعمّ از شيعيان و غير آنها

[2]. يعنى حكمتش را و فصل خصومت و حكم قاطع را در برابر آراء و افكار

[3]. در نسخه «كافى» يَسودُ عَشيرَتَهُ وارد است. يعنى حضرت بقدرى داراى وزانت و رزانت و متانت و درايت است كه در سنّ قبل از بلوغ بر تمام افراد عشيره از أعمام و بنى أعمام به سيادت و آقائى برازندگى دارد.