پس حضرت فرمود: آيا به خدا شريك قرار دادى؟ عرض كرد: پناه مى‌برم به خدا از اينكه به خداى خود شريك قرار بدهم.

[حضرت‌] فرمود: آيا نفسى را كشته‌اى كه خداوند قتلش را حرام فرموده است؟ عرض كرد: نه.

پس فرمود: خداوند مى‌بخشد گناهان تو را، اگرچه به بزرگى كوه‌ها باشد!

جوان عرض كرد: گناهان من از كوه‌ها بزرگتر است!

حضرت فرمودند: خداوند مى‌بخشد اگرچه مثل هفت زمين و درياهاى آن و ريگ‌هاى آن و اشجار[1] آن و آنچه در آن است از مخلوقات بوده باشد!

[جوان گناهكار] عرض كرد: گناهان من از همه اينها بزرگتر است!

پس [حضرت‌] فرمود كه مى‌بخشد خداوند گناهان تو را، اگرچه به قدر آسمان‌ها و ستارگان و به قدر عرش و كرسى باشد!

[جوان گناهكار] عرض كرد: گناهان من از اينها هم بزرگتر است!

معاذ [راوى حديث‌] مى‌گويد: حضرت نظرى فرمودند به آن جوان مثل اينكه غضب فرمودند و [سپس‌] فرمودند: ويحك! گناهان تو بزرگ است يا پروردگار تو؟!

پس جوان به روى خود بر زمين افتاد و گفت: سبحان ربّى! چيزى بزرگتر از خداى من نيست، پروردگار بزرگتر است از هربزرگى يا رسول اللّه!

پس حضرت فرمودند: پس آيا مى‌بخشد گناهان عظيم را مگر

[1] - درختان.