[كشف معارف در عالم خواب‌]

اى بسا معارف كه از رؤياها براى سالكين كشف شده و بسا مقامات كه از رؤياى انبيا عليهم السّلام و ائمه عليهم السّلام و بزرگان دين به سالك عنايت مى‌شود.

در تفسير: لَهُمُ الْبُشْرى‌ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِي الْآخِرَةِ[1] [ «در زندگى دنيا و آخرت، براى آنها بشارت و سرور است»]، روايتى وارد شده كه بشرى در دنيا عبارت از رؤياهاى مبشّره است كه در دنيا، خود بنده و يا غير، در حقّش مى‌بيند.

[خواب‌هاى بشارت‌آميز مؤلّف‌]

اين عبد ذليل، خيلى اميدوارى‌هايم به بعضى رؤياهايى است كه در آنها، حضرات معصومين عليهم السّلام را زيارت كرده‌ام و مورد مرحمت‌هاى بزرگ شده‌ام. حتّى خيلى شده كه از لذّت آن رؤياها، وقت خواب‌ها، با لذّت و راحت، اميدوارى و رجاء به آن رؤياها، مى‌خوابيدم! يكى هم به بنده گفت: مگر به خواب ببينى!؟ اگرچه خوب گفت، ليكن آن را هم قبول دارم.

بارى؛ بعد از خواندن اين آيه، اگر حال فكرى برايش دست بدهد كه در حال فكر خوابش ببرد، زهى كرامت! و الّا مشغول ذكرى از اذكار بشود تا خوابش در حال ذكر ببرد و اگر ذكر را در اواخر، به نفس‌اش بيندازد- كه بين النّوم و اليقظه-[2] را كه لسان از حركت بيفتد، نفس «يا اللّه»، يا تنها لفظ جلاله [ «اللّه»] را بگويد، خيلى خوب است؛ اگر در اين حال خوابش ببرد

[1] - سوره يونس( 10)، آيه 64.

[2] - بين خواب و بيدارى.