يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ لا يَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُمْ‌.[1] بدان دلالت دارد. طريق توجّه به نفس طريقه مرحوم آخوند ملاّ حسين قلى بوده است و شاگردان ايشان همه طريق معرفت نفس را مى‌پيموده‌اند كه ملازم معرفت ربّ خواهد بود.

حقيقت عرفان از امير المؤمنين علىّ بن ابى طالب 7 مأثور است، و طرقى كه يدا بيد اين حقيقت را نشر داده‌اند از يكصد متجاوز است ولى اصول دسته‌هاى تصوّف از بيست و پنج دسته تجاوز نمى‌كند و تمام اين سلسله‌ها منتهى به حضرت علىّ بن ابى طالب 7 مى‌گردد، و فقط در بين اين بيست و پنج فرقه دو سه فرقه از خاصّه مى‌باشند و بقيّه همگى از عامّه‌اند، و بعضى از آنها سلسله‌شان به «معروف كرخى» و از او به امام رضا 7 منتهى مى‌گردد. ولى طريقه ما كه همان طريقه مرحوم آخوند است به هيچ يك از اين سلسله‌ها منتهى نيست.

اجمال مطلب آنكه: در حدود متجاوز از يكصد سال پيش در شوشتر عالمى جليل القدر مصدر قضاء و مراجعات عامّه بوده است به نام آقا سيّد على شوشترى. ايشان مانند ساير علماى اعلام به تصدّى امور عامّه از تدريس و قضاء و مرجعيّت اشتغال داشته‌اند.

يك روز ناگهان كسى در منزل را مى‌زند، وقتى كه از او سؤال‌

[1] - آيه 105، از سوره 5: مائده:[ اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد مراقب خود باشيد، اگر شما راه يافته باشيد( گمراهى) گمراهان به شما زيانى نتواند رساند].