جمال آفتاب و آفتاب هر نظر؛ شرحى بر ديوان حافظ - سعادت پرور، على

نام کتاب : جمال آفتاب و آفتاب هر نظر؛ شرحى بر ديوان حافظ نویسنده : سعادت پرور، على جلد : 2 صفحه : 508

فهرست	5
سروده اى از امام خمينى قدس سره	9
غزلى از علامه طباطبايى قدس سره	10
مقدمه ديدگاه خواجه نسبت به پادشاهان زمان خود	11
غزل 61: يا رب! آن شمع شب افروز زكاشانه كيست؟	17
غزل 62: بنال بلبل! اگر با منت سر يارى است	23
غزل 63: اگرچه عرض هنر پيش يار بى‌ادبى است	34
غزل 64: عيب رندان مكن اى زاهد پاكيزه سرشت!	44
غزل 65: جز آستان توام در جهان پناهى نيست	55
غزل 66: حال دل با تو گفتنم هوس است	67
غزل 67: حسنت به اتفاق ملاحت، جهان گرفت	74
غزل 68: خيال روى تو در هر طريق، همره ماست	85
غزل 69: در اين زمانه، رفيقى كه خالى از خل است	91
غزل 70: دل و دينم شد و دلبر به ملامت برخاست	100
غزل 71: روى تو كس نديد و هزارت رقيب هست	107
غزل 72: ساقيا! آمدن عيد، مبارك بادت!	115
غزل 73: ساقى! بيار باده، كه ماه صيام رفت	123
غزل 74: صبا! اگر گذرى افتدت به كشور دوست	133
غزل 75: غمش تا در دلم مأوى گرفته است	139
غزل 76: صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت	146
غزل 77: گر ز دست زلف مشكينت خطايى رفت، رفت	152
غزل 78: به كوى ميكده، هر سالكى كه ره دانست	159
غزل 79: تا سر زلف تو در دست نسيم افتاده است	170
غزل 80: بلبلى برگ گلى خوش رنگ در منقار داشت	178
غزل 81: به دام زلف تو، دل مبتلاى خويشتن است	185
غزل 82: عارف از پرتو مى، راز نهانى دانست	191
غزل 83: حاصل كارگه كون و مكان اين همه نيست	200
غزل 84: بحرى است بحر عشق كه هيچش كناره نيست	211
غزل 85: چه لطف بود كه ناگاه، رشحه قلمت	218
غزل 86: ز گريه مردم چشمم، نشسته در خون است	226
غزل 87: ز آن يار دلنوازم، شكرى است با شكايت	234
غزل 88: يا رب! سببى ساز كه يارم به سلامت	246
غزل 89: ساقى‌ام خضر است و مى، آب حيات	253
غزل 90: شربتى از لب لعلش نچشيديم و برفت	260
غزل 91: ما را ز آرزوى تو، پرواى خواب نيست	267
غزل 92: خم زلف تو دام كفر و دين است	274
غزل 93: ديدى كه يار جز سر جور و ستم نداشت	282
غزل 94: برواى زاهد! و دعوت مكنم سوى بهشت	289
غزل 95: اى نسيم سحر! آرامگه يار كجاست؟	296
غزل 96: خواب آن نرگس فتان تو، بى چيزى نيست	307
غزل 97: ديدمش دوش كه سرمست و خرامان مى رفت	313
غزل 98: هر آن خجسته نظر، كز پى سعادت رفت	316
غزل 99: خمى كه ابروى شوخ تو در كمان انداخت	323
غزل 100: روشن از پرتو رويت، نظرى نيست كه نيست	333
غزل 101: كس نيست كه افتاده آن زلف دو تا نيست	347
غزل 102: رواق منظر جشم من آشيانه توست	359
غزل 103: ساقى! بيا كه يار ز رخ پرده بر گرفت	368
غزل 104: شنيده‌ام سخنى خوش كه پير كنعان گفت	375
غزل 105: مدامم مست مى دارد نسيم جعدگيسويت	386
غزل 106: مردم ديده ما، جز به رخت ناظر نيست	394
غزل 107: بى مهر رخت، روز مرا، نور نمانده است	404
غزل 108: مدتى شد كآتش سوداى او در جان ماست	410
غزل 109: امروز، شاه انجمن دلبران يكى است	418
غزل 110: المنة لله! كه در ميكده باز است	424
غزل 111: مير من! خوش مى روى، كاندر سرا پا ميرمت	433
غزل 112: اكنون كه مى دمد از بوستان، نسيم بهشت	441
غزل 113: درد ما را نيست درمان الغياث!	448
غزل 114: تا كى بود ميانه اهل كتاب بحث	454
غزل 115: سزد كه از همه دلبران، ستانى باج	460
غزل 116: آتش اندر آب افسرده است، يا مى در زجاج؟	467
غزل 117: اگر به مذهب تو، خون عاشق است مباح	475
غزل 118: ببين هلال محرم، بخواه ساغر راح	484
غزل 119: دل من در هواى روى فرخ	492
غزل 120: ابر آذارى بر آمد، باد نوروزى وزيد	500

نام کتاب : جمال آفتاب و آفتاب هر نظر؛ شرحى بر ديوان حافظ نویسنده : سعادت پرور، على جلد : 2 صفحه : 508

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست