[وباشر أوامره واجتنب نواهيه‌]

چون به محبوب برسد، در حقيقت از اختيار ناس و نفس درآمده و در اختيار مولا قرار گرفته، امرى جز امر و نهى او نمى‌ماند؛ زيرا بريده از نفس و خلق چگونه محكوم نفس و خلق است؟ و متصل به او چگونه بريده از امر و نهى است؟ در آنجا برايش يقينى است كه اجراى اوامر و نواهى مولا باعث اتصال بيشتر است، از اين جهت است كه بر شدت عبادت افزوده مى‌گردد و امر و نهى متوجه او نخواهد شد؛ مگر اين كه آن را به اجرا بگذارد.