است و امورش را به حق واگذار كرده و به مرتبه يقين رسيده (كه اين چهار علامت نشان مى‌دهد كه به حق اليقين رسيده) گناه از او سر بزند؟ آنان كه به چنين مرتبه‌اى از يقين دست مى‌يابند همانان‌اند كه حضرت صادق 7 درباره آنان مى‌فرمايد: وإذا أشرق نور اليقين فى القلب شاهد الفضل.

عن أبى عبدالله 7 قال: من صحة يقين المرء المسلم أن لا يرضى الناس بسخط الله، ولا يلومهم على ما لم يؤته الله، فإن الرزق لا يسوقه حرص حريص ولا يرده كراهية كاره، ولو أن أحدكم فر من رزقه كما يفر من الموت لادركه رزقه، كما يدركه الموت ثم قال: إن الله بعدله وقسطه جعل الروح والراحة فى اليقين والرضا وجعل الهم والحزن فى الشك والسخط[1].

امام صادق 7 فرمود: يقين در وجود مرد مسلمان علاماتى دارد و آن اين است كه دارنده يقين به خاطر دنيا و شؤون آن خشنودى مردم را با سخط خدا معامله نمى‌كند و مردم را به آنچه خداوند از مال دنيا به آنان نداده سرزنش نمى‌نمايد؛ زيرا يقين دارد كه خداوند بيش از آنچه در دست اوست روزى او نكرده است. رزق چيزى نيست كه عامل جلبش حرص حريص باشد، يا عوامل ردش نگرانى شخص نگران باشد، اگر يك نفر از شما از رزق چنانچه از مرگ فرار مى‌كند بگريزد بداند كه روزى او به او مى‌رسد چنان كه مرگ به او مى‌رسد سپس فرمود: خداوند به عدل و دادش، آرامش قلب و راحت بدن را در يقين و رضا قرار داده و غم و غصه را در شك و ترديد و ناخشنودى از داده‌اش قرار داده.

امام صادق 7 مى‌فرمايد:

[1] -الكافى: 2/ 57، باب فضل اليقين، حديث 2.