سجده و قيام و عبادتى خالصانه مشغول است، از آخرت مى‌ترسد و به رحمت پروردگارش اميد دارد؟ بگو: آيا كسانى كه معرفت و دانش دارند و كسانى كه بى‌بهره از معرفت و دانش‌اند، يكسانند؟ فقط خردمندان متذكر مى‌شوند.

در اين آيه تمام آثار بندگى واقعى از پرتو علم و فهم عبد نسبت به خدا و شؤون آن ذات مقدس است.

[و ما يستوي الأعمى و البصير\* و لا الظلمات و لا النور\* و لا الظل و لا الحرور\* و ما يستوي الأحياء و لا الأموات‌][1].

نابينا و بينا [كافر و مؤمن،] يكسان نيستند،\* و نه تاريكى‌ها و نه روشنايى،\* و نه سايه و نه باد گرم سوزان،\* و زندگان و مردگان هم يكسان نيستند.

امامان پاك شيعه اين آيه را اين‌گونه ترجمه كرده‌اند:

كافر تاريك جان و كوردل، با مؤمن روشن روان و بينا يكسان نيست. زندگى روشن از پرتو هدايت، با حيات آميخته به كفر و شيطنت يكى نيست. بهره‌مند از سايه لطف حق، يا قرار گرفته در سايه ايمان به خدا، با افتاده در آتش عصيان و شقاوت مساوى نيست. و زندگى همراه با علم و ايمان و حيات آراسته به دانايى و آگاهى، با حيات آلوده شده به جهل و نادانى برابر نمى‌باشد.

مگر كسى كه به شناخت حق، آگاهى به رسالت انبيا، امامت امامان : و علم به جهان آينده اقدام كرده و از پرتو اين معرفت به تمام برنامه‌هاى لازم انسانى دست يافته است، با كسى كه چون حيوانات همتى جز آب و علف ندارد يكى است؟

[يرفع الله الذين آمنوا منكم و الذين أوتوا العلم درجات‌][2].

[1] -فاطر( 35): 19- 22.

[2] -مجادله( 58): 11.