قلب برقرار كرد، به هنگام مرگ و سفر به آخرت، دارنده قلب مطمئن مخاطب به خطاب حضرت حق مى‌شود و آن وقت، مردن براى انسان ازعسل شيرين‌تر مى‌گردد:

«يا أيتها النفس المطمئنة\* ارجعي إلى ربك راضية مرضية\* فادخلي في عبادي\* و ادخلي جنتي»[1].

اى صاحب نفس با آرامش! به پروردگارت برگرد در حالى كه راضى هستى و از تو خشنودند، پس در عباد من وارد شو و به بهشتم درآى.

مهلت به تنگ‌دستان باعث نجات است‌

رسول خدا فرمود: در قيامت مردى را كه بر اثر گناه، اسراف بر وجود خود داشته حسابرسى مى‌كنند و براى او حسنه‌اى كه سبب نجاتش شود نمى‌يابند، به او مى‌گويند: هرگز كار خيرى انجام داده‌اى؟ مى‌گويد: نه، ولى مردى بودم كه از ثروتم به مردم قرض مى‌دادم و به جوانانى كه پيرامونم بودند مى‌گفتم: با ثروتمندانى كه از آنان طلبكارم نرمى و مدارا داشته باشيد و تنگدستان را مهلت دهيد (يا از آنها بگذريد). خدا مى‌فرمايد: من به آسان گرفتن بر او و نرمى و مداراى به او شايسته‌ترم. پس خدا از او بگذرد و وى را بيامرزد[2].

مؤمن با چه چيز شناخته مى‌شود؟

يكى از همسران پيامبر مى‌گويد: از رسول الهى پرسيدم:

بم يعرف المؤمن؟ قال: بوقاره ولين كلامه وصدق حديثه‌[3].

[1] - فجر: 27- 30.

[2] 3- محجة البيضاء: 3/ 186، كتاب آداب الكسب والمعاش.

[3] - مجموعه ورام: 1/ 43، باب ما جاء فى الصدق والغضب لله، مستدرك الوسائل: 8/ 455، باب 91، حديث 9985.