هرچند خداشناسى عميق‌تر باشد روح اميد را پايه ارتفاع بلندتر خواهد بود و هرچه روح اميدوارى ارتفاعش بلندتر باشد، بيشتر به عمق وجود سر مى‌كشد و انتظار خبرها دارد و خبرهاى تازه مى‌گيرد.

مرتفع‌ترين روح تا به عميق‌ترين اسرار وجود سرى مى‌كشد، اسرار نو به نو مى‌بيند، خبرهاى تازه تازه به او مى‌رسد.

هان! اى مبلغين اسلام، روح اميد را از شما نگيرند، سختى اوضاع مأيوستان نكند، اوضاع زمان شما از اوضاع اول بعثت سخت‌تر نبوده و نيست.

گويند: شيخ محمد عبده در محضرى گفت: من از اصلاح حال امت اسلامى مأيوسم. بانويى از حضار كه از بيگانگان بود گفت: عجب دارم كه اين كلمه شوم «يأس» از دهان شيخ بيرون جست! شيخ هشيار شد، فورى استغفار كرد و تصديق نمود كه حق مى‌گويى.

امام حسين 7 جز از جدش از همه هاديان، از همه انبياء، روح اميدوارى بلندتر بود، شاهبازى بود تا به مرتفع‌ترين قله‌هاى امكان پرواز، و به عميق‌ترين اسرار وجود نظر داشت، پيام اميدوارى را از زبان حسين بشنويد كه به شما روح بدهد.

جانها فداى تو باد يا حسين كه در هر وادى تو را بايد صدا زد، تو مبلغين را تشويق مى‌كنى، تو معيار پافشارى را با نيك بينى مى‌آموزى، ما را به شيخ مصر و رييس مصر كارى نيست، فداكارى را تو كردى و ديگران از تو آموختند، از زبان تو بايد اسرار خدا را شنيد، بلندپايگى روح تو حتى از انبياى ديگر هم برتر بود، در كوى تو نسيم نويد و انتظار خير حتى از دم شمشير خونريز هم مى‌وزد.

اقدام تو در آغاز، در آن عصر تاريك موحش، و به كوفه روى آوردنت، با پيشامدهاى مراحل بين راهت و تذكر:

الامر ينزل من السماء وكل يوم هو في شأن، فان نزل القضاء فالحمد لله، وان حال‌