عمر با بركت على بن بابويه از پنجاه مىگذشت و هنوز فرزندى نداشت،
لذا نامهاى به محضر مبارك حضرت ولى عصر 7 نوشت و از آن حضرت درخواست
كرد برايش دعا كند تا خداوند به او فرزندى صالح و فقيه مرحمت فرمايد.
ابو جعفر بن على الاسود مىگويد: من نامه ابن بابويه را به حسين بن
روح، سومين نايب خاص حضرت حجت رساندم. پس از سه روز به من خبر داد كه حضرت براى
على بن حسين بن بابويه دعا فرموده و «انه سيولد له ولد مبارك ينفع الله به و بعده
اولاد» به زودى خداوند به او فرزند مباركى عطا مىفرمايد و به سبب او [به مردم]
خير مىرساند و بعد از او (شيخ صدوق) نيز فرزندان ديگرى به او (ابن بابويه) مرحمت
مىفرمايد.
شيخ صدوق در يكى از كتابهايش به نام «كمال الدين»، ضمن نقل موضوع
فوق، اضافه مىكند كه هر گاه ابو جعفر بن على الاسود مرا مىديد كه براى طلب علم و
دانش به محضر استاد مىرفتم، به من مىفرمود: اين علاقه و اشتياق تو به علم، تعجبى
ندارد، زيرا تو به دعاى امام زمان 7 متولدشدهاى.
مرحوم علامه مجلسى نيز در كتاب ارزشمند «بحار الانوار»، اين قضيه را
از معجزات حضرت ولى عصر 7 دانسته است.[1]