بالصبر فان‌ الأرض لله يورثها من يشاء من عباده و العاقبة للمتقين‌ و السلام عليك و على جميع شيعتنا و رحمة الله و بركاته و صلى الله على محمد و آله»[1].

امام حسن عسكرى 7 در اين نامه، پس از حمد خدا و درود بر پيامبر و عترت طاهرينش مى‌فرمايد:

اى فقيه مورد اعتماد من، على بن الحسين بن بابويه القمى، خداوند تو را به كارهاى مورد رضايتش توفيق دهد و از نسل تو، اولاد صالح بيافريند. تو را به رعايت تقوى و برپا داشتن نماز و اداى زكات وصيت مى‌كنم، به رعايت تقوى و بر پا داشتن نماز و اداى زكات زيرا كسى كه زكات نپردازد، نمازش قبول نخواهد شد. و نيز تو را سفارش مى‌كنم به بخشايش گناه ديگران، و خويشتن‌دارى به هنگام خشم و غضب، ارتباط با خويشاوندان، تعاون و همكارى با برادران دينى و كوشش در رفع نيازهاى آنها در تنگدستى و گشاده‌دستى، بردبارى و كسب آگاهى و معرفت در دين. در كارها ثابت قدم و با قرآن هم‌پيمان باش، اخلاق خود را نيكو گردان و ديگران را به كارهاى شايسته امر كن و از پليدى‌ها باز دار، زيرا خداوند فرموده است: «در بسيارى از سخنان آهسته و در گوشى آنها، هيچ خيرى نيست مگر اينكه ضمن آن، به صدقه يا كار نيك و يا اصلاح بين مردم امر نمايند» [و بطور كلى‌] تو را سفارش مى‌كنم به خوددارى از تمام معاصى و گناهان.

نماز شب را ترك مكن، زيرا پيامبر اكرم 6 در وصيت خود به‌

[1] -« معادن الحكمة في مكاتيب الائمة» تأليف علم الهدى محمد بن المحسن بن مرتضى الكاشانى، ج 2، ص 265، چاپ جامعه مدرسين حوزه علميه قم.