است خاموش و 308 هنرنماى، و نادان چو طبل غازى بلندآواز و ميان‌تهى.

(58)

314 دوستى را كه بعمرى‌ 315 فراچنگ آرند نشايد كه بيكدم بيازارند

(59)

عقل در دست نفس چنان گرفتار است كه مرد عاجز در دست زن‌ 317 گربز.

(60)

320 راى بى‌قوّت، مكر و 321 فسون است و قوّت بى‌راى، جهل و جنون‌

(61)

324 رندى كه بخورد و بدهد، به از عابدى كه روزه دارد و بنهد.

(62)

325 هركه ترك شهوات از بهر قبول خلق داده است از شهوتى حلال در شهوتى حرام افتاده است.