صد بروزى كنند در 183 در مردشت‌

184 لاجرم قيمتش همى‌بينى‌

185 مرغك از 186 بيضه برون آيد و روزى‌ 187 طلبد

و 188 آدمى بچه ندارد خبر از عقل و تميز

آنكه ناگاه‌ 189 كسى گشت، به‌ 190 چيزى نرسيد

وين به تمكين و فضيلت‌ 191 بگذشت از همه‌چيز

192 آبگينه همه‌جا يابى از آن قدرش نيست‌

193 لعل دشخوار بدست آيد از آن است عزيز

196 به چشم خويش ديدم در بيابان‌

كه‌ 197 آهسته‌ 198 سبق برد از شتابان‌

199 سمند 200 بادپاى ار 201 تك فروماند

شتربان‌ 202 همچنان آهسته ميراند

204 چون ندارى كمال و فضل آن به‌

كه زبان در دهان نگه دارى‌

آدمى را زبان‌ 205 فضيحه كند

206 جوز بيمغز را 207 سبكبارى‌

208 خرى را ابلهى تعليم ميداد

برو بر، صرف كرده عمر، 209 دايم‌

حكيمى گفتش: اى نادان چه كوشى‌

درين سودا بترس از 210 لوم‌ 211 لايم‌

نياموزد 212 بهايم از تو گفتار

تو خاموشى بياموز از بهايم‌