حكايت «9» قصابى را درمى چند بر صوفيان گرد آمده بود ...

______________________________ (57)- قصاب: گوشتفروش. از مصدر قصب بمعنى قطع كردن و بريدن. در بعضى نسخه‌ها بجاى قصاب، بقال (تره‌فروش) آمده كه اسم منسوب به بقل بمعنى تره و سبزى خوردنى است. انتخاب لفظ قصاب با عبارت قطعه مكمل حكايت مناسبتر مينمايد ولى بر مبناى آن فرقه از صوفيان كه از خوردن گوشت مطلقا احتراز دارند، در اين حكايت بقال انتخاب شده است.

واقعه عرضه داشتن گوشت بر عارف و امتناع كردن عارف از گرفتن آن و ترجيح دادن قهر نفس بر مطالبه قصاب به ابو حازم و شبلى، دو صوفى معروف نسبت داده شده است.

(58)-

قطعه بر وزن شماره 1 با قافيه مردف موصول.

(59)- احتمال: بمعنى تحمل. در فارسى بيشتر بمعنى ظن و گمان استعمال ميشود.

(60)- بوّاب: دربان، از ريشه باب.

حكايت «10» جوانمردى را در جنگ تاتار جراحتى هول رسيد ...

(61)- هول: بمعنى ترس است ولى در كتب، هول در معنى هولناك هم استعمال شده است.

(62)- نوشدارو: مركب است از «نوش» و «دارو».

نوش: در اصل، «انوش» بوده مركب از پيشوند نفى و هوش بمعنى مرگ، بنابراين نوشدارو، داروى ضد مرگ است. نوشدارو پس از مرگ سهراب، عنوان مثلى است كه از داستان شاهنامه گرفته شده. استاد شهريار گويد:

(63)-

بيت بر وزن شماره 14

يعنى اگر بنا بود قرص خورشيد بجاى قرص نان در سفره او قرار گيرد هيچكس تا فرارسيدن قيامت روز روشن را جز در خواب نميديد.

(64)- آفتاب: آفتاب در پهلوى‌p ?atfA مركب است از «آف» بمعنى روشنى و رخشندگى و «تاپ» بمعنى تابنده و گرمادهنده. هم بر خورشيد و هم بر نور خورشيد اطلاق ميشود و در اينجا خود خورشيد مراد است.

(65)- جوانمرد گفت اگر نوشدارو خواهم دهد يا ندهد ...

مراد اين است كه آنچه مسلم است خواستن از وى چون زهر كشنده است، اما نتيجه‌