200 با طبع ملولت چه كند 201 دل كه نسازد

202 شُرطه همه وقتى نبود لايق كشتى‌

205 دست تضرع چه سود بنده محتاج را

وقت دعا بر خدا وقت كرم در بغل‌

از 206 زر و سيم، 207 راحتى برسان‌

خويشتن هم تمتّعى برگير

وانگه اين خانه كز تو خواهد ماند

208 خشتى از سيم و خشتى از زر گير

212 وه كه گر مرده بازگرديدى‌

به ميان قبيله و پيوند

ردّ ميراث، سخت‌تر بودى‌

وارثان را ز مرگ خويشاوند

213 بخور اى نيك‌سيرت و 214 سره مرد

كان نگونبخت، گرد كرد و نخورد

216 شد غلامى كه آب جوى آرد

آب جوى آمد و غلام ببرد

دام هربار ماهى آوردى‌

ماهى اين بار رفت و دام ببرد