محل تصفيه است و در عقايد مسيحيان معادل است باeriotagrup . (رجوع شود به اعلام قرآن مقاله اصحاب اعراف).

مراد از دو بيت اين است:

نان جو در نظر شخص سير خوش‌آيند نيست با آنكه مطلوب و محبوب گرسنگان است.

مردم، از جهت ذوق يا از جهت نياز يا از جهت وضع زندگى متفاوتند. ممكن است چيزى در نظر يكى زشت باشد و ديگرى آنرا معشوق خود بداند چنانكه اعراف براى بهشتيان، دوزخ بشمار مى‌آيد و هرگز خواهان آن نيستند اما همين اعراف براى مردم دوزخ، همچون بهشت دوست داشتنى و آرزو كردنى است.

______________________________ (255)-

بيت بر وزن شماره 5 با قافيه مطلق.

اين بيت ذوقافيتين است. قافيه اول آن «يارش» و «انتظارش» و قافيه دوم «دربر» و «بر در» ميباشد و دو لفظ، تقريبا مقلوب يكديگر است.

حكايت «8» هرمز را گفتند وزيران پدر را چه خطا ديدى ...

(256)- هرمز: مخفف هورمزد كه اصل آن اهورا مزدا است. چهار تن از پادشاهان ساسانى، هرمز نام داشتند و بيشتر توجه داستانسرايان به هرمز چهارم فرزند انوشيروان است كه در سال 579 جلوس كرد و در سال 590 ميلادى مقتول شد پادشاهى بدخوى بود و با وزيران پدر بدرفتارى ميكرد.

(257)- بيكران: بى‌نهايت، بى‌حد.

(258)-

قطعه بر وزن شماره 3 با قافيه مقيّد.

(259)- نبينى كه چون گربه ...: تقريبا ترجمه بيت عربى سعدى است كه در حكايت پادشاه و مرد بيگناه گذشت: (اذا يئس الانسان ... الخ).

(260)- راعى: اسم فاعل بمعنى شبان است.

حكايت «9» يكى از ملوك عرب، رنجور بود در حالت پيرى ...

(261)- رنجور: صفت است مركب از رنج و ادات ور.

\* قاعده راجع به ادات «ور»: هرگاه كلمه‌اى با دو حرف بى‌صداى ساكن ختم شود ور بصورت ور درمى‌آيد مانند: مزدور، دستور، رنجور.

(262)- اميد از زندگانى قطع كرده: جمله وصفى است.