نيست و راى همگنان در 690 مشيّت است كه صواب آيد يا 691 خطا. پس موافقت راى ملك اولى‌تر است تا اگر خلاف‌ 692 صواب آيد، بعلت‌ 693 متابعت او از معاتبت ايمن باشيم.

حكايت (32)

695 شيادى، 696 گيسوان بافت يعنى كه‌ 697 علوى است و با 698 قافله حجاز به شهرى درآمد كه از حج مى‌آيم و 699 قصيده‌اى پيش ملك برد كه من گفته‌ام. نعمتش داد و اكرام كرد و 700 نوازش بيكران فرمود. يكى از ندماى حضرت پادشاه كه در آن سال از سفر دريا آمده بود گفت: من او را عيد 701 اضحى به بصره ديدم معلوم شد كه حاجى نيست. ديگرى گفت: پدرش‌ 702 نصرانى بود در ملطيه، شريف چگونه باشد؟ و شعرش را به ديوان‌ 703 انورى يافتند. ملك فرمود: تا بزنندش و 704 نفى كنند كه چندين دروغ درهم چرا گفت. گفت: اى خداوند روى زمين، مرا سخنى مانده است، به خدمت بگويم، اگر راست نباشد به هرعقوبت كه فرمايى سزاوارم.

گفت: آن چيست؟ گفت: