حكايت (9) [چنين گفت پيش زغن كركسى ....]

حكايت (10) [چه خوش گفت شاگرد منسوخ‌باف ....]

[1] زغن: خاد، مرغ گوشت‌ربا.

[2] خصمت: دام خصمت- در نسخه‌اى دام و بندت.

[3] - نباشد حذر با قدر سودمند: اشاره است به حديث معروف« الحذر لا ينفع مع القدر».

[4] منسوخ‌باف: منسوخ در اينجا به معنى« نسخه داده شده» است. منسوخ‌باف صفت است براى شاگرد و مراد از آن كسى است كه از روى طرح و نقشه‌يى پارچه منقش را مى‌بافد. بيگمان استاد است كه طرح و نقشه و صورتها را رسم ميكند و در اختيارش ميگذارد.

در بيشتر نسخه‌ها منسوج‌باف ضبط شده و اين‌چنين ضبط درست نمى‌نمايد.

[5] چو عنقا برآورد و پيل و زراف: هنگاميكه شاگرد پارچه‌باف بر روى جامه‌ها صورت عنقا و فيل و زرافه نقش مى‌بست. عنقا همان سيمرغ است و زراف مخفف زرافه است كه آنرا شتر گاو پلنگ نيز نام داده‌اند.

[6] كه نقشش معلم ز بالا نبست: اشاره دارد به آيه 35 از سوره بقره‌( لا عِلْمَ لَنا إِلَّا ما عَلَّمْتَنا).

ترجمه: فرشتگان گفتند: پروردگارا، ما را علم نيست مگر به آنچه خود، ما را تعليم كرده‌اى. حافظ گويد: