حكايت (22) [يكى را پسر گم شد از راحله ....]

[1] جره‌باز: باز نر يا باز سفيد. مراد بيت اين است: كسيكه مانند موش به طعمه‌هاى جزئى نزديك شده و دندان طمع در آن فرو برده باشد، چگونه ممكن است باز نر به دست آورد و آهنگ صيد مرغان بلندپرواز كند.

[2] حمام:( با فتح اول): كبوتر. واحد آن حمامة و جمع آن حمائم و حمامات.

[3] - چوبه: تير. مراد بيت اين است كه هر صدفى محتوى در نيست چنانكه همه تيرها به هدف نميخورد نظير آن از امثال عرب« ما كل ما يتمنى المرء نائله».

[4] راحله: استر باركش يا استر قوى. تاء آن براى مبالغه است. جمع آن رواحل، در اين بيت، مراد، مراقبان توشه است.

[5] قافله: كاروان. جمع آن، قوافل. مصدر آن قفول به معنى بازگشت. از باب تيمن و تفأل به خير، كاروان را عرب قافله ناميده است.

[6] روشنايى: كنايه از فرزند است كه روشنايى چشم و دل پدر از اوست.

[7] كاروان: مركب از كار و وان. كار به معنى جنگ و وان ادات نسبت.

[8] ساروان: ساروان و ساربان، معمولا در معنى شتربان به كار ميرود، ممكن است سار به معنى شتر باشد، ولى بهتر آن است كه« سار» بمعنى سر و راس گرفته شود.