حكايت (7) [شنيدم كه پيرى به راه حجاز ....]

حكايت (8) [به سرهنگ سلطان چنين گفت زن ....]

[1] حجاز: قسمتى از كشور عربستان سعودى كه ميان مرتفعات نجد و ساحل درياى عمان واقع است و شهرهاى مكه و مدينه در آن قرار دارد. پيرى كه موضوع حكايت است، براى زيارت كعبه رهسپار حجاز بوده است.

[2] خطوه:( با ضم اول) قدم- گام. جمع آن خطا( با ضم اول) و خطوات.

[3] - گرم‌رو: رونده با علاقه و شوق.

[4] مغيلان: مخفف ام غيلان نام بوته‌يى خاردار كه در صحراى عربستان فراوان ميرويد.

[5] ز وسواس خاطرپريش: وسواس با كسر اول وسوسه و فريبكارى. خاطرش به واسطه خيالات خودپسندانه و فريب‌كارانه پريشان شده بود.

[6] به تلبيس ابليس ...: تلبيس يعنى نيرنگ زدن و به اشتباه انداختن. مصدر مجرد آن لبس با ضم اول است( تلبيس ابليس نام كتابى است كه ابو الفرج بن الجوزى در رد صوفيان نوشته است). در چاه رفتن به معنى از راه بدر كردن و به خطر انداختن است. اين بيت و بيت پيشين و بيت بعدى در متن على يف ضبط نشده است.

[7] هاتف: ندادهنده غيبى.

[8] الف ركعت: هزار ركعت نماز.