رسيده از معصومين عليهم السّلام استفاده مى‌شود كه وقت نماز مغرب محدود است، و روايات در اين زمينه فراوان است، چنان‌كه ثقة الاسلام (كلينى) در كافى با سند صحيح از امام صادق 7 روايت كرده است كه فرمود: جبرئيل 7 براى پيامبر 6 براى هر نماز دو وقت آورد، غير از نماز مغرب كه وقت آن يكى است و آن، زمان واجب شدن اين نماز (هنگام غروب خورشيد) است‌[1]، و رئيس محدّثين (صدوق) در مجلس شصت و دوم از امالى از ابو اسامه روايت كرده است كه مى‌گويد از امام صادق 7 شنيدم كه مى‌فرمود: هركه نماز مغرب را به تأخير اندازد تا ستارگان ظاهر شوند، من از او برى هستم‌[2]، و شيخ طائفه (طوسى) در تهذيب با سند صحيح از ذريح محاربى نقل كرده است كه مى‌گويد به امام صادق عرض كردم گروهى از اصحاب ابو الخطّاب نماز مغرب را به تأخير مى‌اندازند تا اين‌كه ستارگان ظاهر شوند. فرمود: من برائت مى‌جويم به سوى خدا از كسى كه عمدا چنين كند[3]، و شيخ طوسى در تهذيب نيز با سند صحيح از آن حضرت روايت كرده است كه فرمود: جبرئيل رسول خدا 6 را به نماز امر كرد و براى هر نماز دو وقت قرار داد، مگر نماز مغرب كه براى آن يك وقت‌

[1]- فروع كافى: 3/ 280 ح 8.

[2]- امالى صدوق: 320 ح 1.

[3]- تهذيب الاحكام: 2/ 33 ح 53.