شتر زكاة نيست و تا به بيست و شش شتر نرسد زكاة هر پنج شتر يك رأس گوسفند است.

و چون به بيست و شش رسد زكاة آن يك نفر شتر ماده است كه يك سال تمام كرده باشد و داخل سال دويّم شده باشد.

و چون به سى و شش رسد زكاة آن يك نفر شتر ماده است كه داخل سال سيّم شده باشد.

و چون به چهل و شش رسد زكاة آن يك نفر شتر ماده است كه در سال چهارم داخل شده باشد.

و چون به شصت و يك رسد زكاة آن يك نفر شتر ماده است كه در سال پنجم داخل شده باشد.

و چون به هفتاد و شش رسد زكاة آن دو نفر شتر ماده است كه داخل در سال سيّم شده باشد.

و چون به نود و يك رسد زكاة دو نفر شتر ماده است كه در سال چهارم داخل شده باشد.

و چون به صد و به صد و بيست و يك رسد[1] زكاة آن در هر چهل نفر يك شتر ماده است كه در سال سيّم داخل شده باشد.

و در هر پنجاه نفر يك نفر شتر ماده است كه در سال چهارم داخل شده باشد.

و گاو تا سى نرسد زكاة ندارد و چون به سى رسد زكاة آن يك فرد گوساله است خواه نر و خواه ماده كه در سال دويّم داخل شده باشد.

و چون به چهل رسد زكاة يك فرد گوساله است كه در سال سيّم داخل شده باشد.

و گوسفند تا به چهل نرسد زكاة ندارد و چون به چهل رسد زكاة يك رأس گوسفند است.

و چون به صد و بيست و يك رسد زكاة دو رأس گوسفند است.

و چون به دويست و يك رسد زكاة سه رأس گوسفند است.

و چون به سيصد و يك رسد زكاة چهار رأس گوسفند است.

و چون به چهار صد رسد زكاة در هر صد رأس يك رأس است.

و هر عددى كه مذكور شد از شتر و گاو و گوسفند آن را در شرع نصاب گويند.

و هر چه در ما بين دو نصاب واقع است زكاة ندارد.

و گوسفندى كه به زكات داده مى‌شود واجبست كه كمتر از هفت‌[2] ماهه نباشد و بيمار و عيبناك و لاغر و آبستن‌[3] نباشد.

و اگر تازه زاييده باشد تا پانزده روز نگذرد به زكات نمى‌توان داد

. فصل پنجم در مستحقّان زكاة

و ايشان هشت فرقه‌اند:

اوّل‌ و دوّم‌ فقرا و مساكينند يعنى كسانى كه مالك قوت يك ساله خود و عيال خود نباشد و كسبى و صنعتى نداشته باشد كه بآن وفا كند بشرط آن كه سيّد نباشد مگر آن كه زكاة دهنده سيّد باشد چه زكاة سيّد بر سادات رواست.

سيّم‌ جماعتى‌اند كه حاكم شرع ايشان را به واسطه اخذ زكاة از مردم و ضبط محاسبه و قسمت آن تعيين نموده باشد و شرط نيست كه اين جماعت فقرا و مساكين باشند پس هر چند مالدار

[1] احوط آنست كه بهر يك از چهل و پنجاه كه تمام عدد را مى‌گيرد يا كمتر باقى مى‌ماند بآن حساب كند بس در صد و بيست و يك اختيار چهل و در صد و پنجاه مثلا اختيار پنجاه نمايند إن شاء اللَّه تعالى و در گاو نيز رعايت اين احتياط را مرعى دارند صدر دام ظلّه العالى

[2] و احوط آنست كه كمتر از يك ساله نباشد صدر دام ظله العالى

[3] على الاحوط و در تازه زاييده احوط گذشتن دو راه است بر او و قوچ و گوسفندى كه مهيّا از براى خوردن نموده‌اند ندهند صدر دام ظلّه العالى