كند و به جا آورد.

و در قنوت هفت امر سنّت است:

اوّل‌ اللَّه اكبر گفتن قبل از قنوت.

دوّم‌ دست بالا كردن تا نزديك گوش در وقت تكبير.

سيّم‌ آن كه در وقت قنوت دستها را بالا بدارد برابر روى و محاذى آسمان.

چهارم‌ آن كه انگشتان را بهم بچسباند مگر دو انگشت بزرگ كه از انگشتان ديگر دور سازد پنجم‌ تطويل كردن قنوت.

ششم‌ كلمات فرج در قنوت خواندن و آن اين است:

لا إله إلّا اللَّه الحليم الكريم لا إله إلّا اللَّه العليّ العظيم سبحان اللَّه ربّ السّماوات السّبع و ربّ الأرضين السّبع و ما فيهنّ و ما بينهنّ و ما تحتهنّ و ما فوقهنّ و ربّ العرش العظيم و الحمد للّه ربّ العاملين.

بعد از آن بگويد:

اللَّهمّ اغفر لنا و ارحمنا و عافنا و اعف عنّا في الدّنيا و الآخرة.

هفتم‌ بلند خواندن پيشنماز و منفرد قنوت را و آهسته خواندن مأموم آن را

و امّا آن سه امر كه در قيام مكروهست‌

اوّل‌ دست بر كمر زدن بطريق متكبّران.

دويّم‌ تورّك نمودن يعنى سنگينى خود را گاهى بر پاى راست و گاهى بر پاى چپ انداختن.

سيّم‌ كفها را بعد از قنوت بر رو ماليدن‌[1] و در قنوت كردن به فارسى ميانه علما خلافست و اصحّ آنست كه جايز نيست و در كتاب حبل المتين بيان آن شده‌

فصل چهارم در بيان آن چه تعلّق به قرائت فاتحه و سوره دارد

و واجبست قرائت فاتحه و سوره در ركعت اوّل و دويّم از نمازهاى پنجگانه امّا در ركعت سيّم و چهارم مصلّى مخيّر است اگر خواهد فاتحه بخواند و اگر خواهد تسبيحات اربع چنانچه به تفصيل مذكور خواهد شد.

و آن چه تعلّق به قرائت فاتحه و سوره دارد سى و دو امر است يازده امر واجب و ده امر سنّت و پنج امر مكروه و شش امر حرام امّا

يازده امر واجب‌

اوّل‌ آن كه فاتحه و سوره به زبان عربى خوانده شود پس اگر به زبان ديگر ترجمه آن را بخواند نماز باطل است.

دوم‌ حرفها را از مخارج مقرّره اخراج نمودن.

سيّم‌ اعراب الفاظ و تشديد را ملاحظه كردن.

چهارم‌ موافق يكى از هفت قرائت مشهور خواندن و لازم نيست كه از اوّل تا آخر به يك قرائت بخواند پس اگر بعضى را مثلا به قرائت عاصم و بعضى را به قرائت حمزه و بعضى را به قرائت باقى قراء بخواند جايز است بلكه سنّت است كه در قرآن خواندن التزام يك قرائت نكند.

پنجم‌ مقدّم داشتن فاتحه بر سوره يس اگر به سهو سوره را مقدّم دارد نوبت ديگر بعد از فاتحه سوره را بخواند و اگر عمدا سوره را مقدم دارد نماز باطل است.

ششم‌ آن كه در ميان الفاظ قرائت فاصله واقع نشود خواه سكوت طويل و خواه به يك كلمه كه غير قرآن و دعا باشد امّا فاصله بهر يك از قرآن و دعا جايز است بشرط آن كه انتظام قرائت فوت نشود.

هفتم‌ آن كه اگر مصلّى مرد

[1] در نماز واجب صدر دام ظلّه