ته آن بماند آن را به لتّه يا پنبه پاك بردارند و بدان كه از ظرف طلا و نقره چيزى خوردن يا چيزى در آن گذاشتن حرام است بر مرد و زن امّا آن آب و طعام و ميوه كه در آن ظرفست حرام نمى‌شود و ليكن از آن ظرف بيرون آوردن بقصد خوردن حرام است و بقصد آن كه بر جائى گذارند و بعد از آن بخورند حلال است و از آفتابه طلا و نقره دست شستن حرام است و هم چنين از طاس طلا و نقره آب بر خود يا بر ديگرى يا بر جائى ريختن و هم چنين از دوات طلا و نقره چيزى نوشتن و از سرمه‌دان طلا و نقره سرمه كشيدن امّا به قلم و ميل طلا و نقره چيز نوشتن و سرمه كشيدن حلال است و اگر از طاس و كوزه نقره‌كوب يا طلاكوب آب خورد واجبست كه لب خود را به نقره آن و طلاى آن نرساند و اگر مسّ مطلّا را در آتش گذارند پس اگر طلا از آن حاصل شود حكم ظرف طلا خواهد داشت و اگر مطلقا طلا حاصل نشود ميانه مجتهدين در آن خلافست و اصحّ آنست كه حكم ظرف مسّ دارد و غسل در حوض طلا و نقره صحيح نيست خواه غسل ترتيبى باشد و خواه غسل ارتماسى امّا اگر زمين آن حوض غير طلا و نقره باشد غسل در آن صحيح است‌

به اتمام رسيد باب اوّل به توفيق اللَّه تعالى‌

باب دويّم از كتاب جامع عبّاسى‌

در بيان مسائل نماز واجبى و سنّتى و در آن مقدّمه و سه مطلب است‌

مقدّمه‌

بدان كه نماز واجبى دوازده است:

اوّل‌ نماز شبانه روزى كه آن را نماز يوميّه گويند.

دويّم‌ نماز جمعه.

سيّم‌ نماز عيد رمضان.

چهارم‌ نماز عيد قربان.

پنجم‌ نماز طواف خانه كعبه.

ششم‌ نماز آيات يعنى كسوف و خسوف و زلزله و هر امر آسمانى كه موجب خوف باشد مثل بادهاى سياه و سرخ و امثال آن.

هفتم‌ نماز ميّت.

هشتم‌ نمازى كه بنذر واجب شود.

نهم‌ نمازى كه به سوگند واجب شود.

دهم‌ نمازى كه بعهد واجب شود.

يازدهم‌ نمازى كه به اجاره واجب شود.

دوازدهم‌ نمازى كه از پدر فوت شده باشد[1] بر پسر بزرگتر واجب مى‌شود.

امّا نمازهاى سنّتى بسيار است و آن چه در اين كتاب مذكور مى‌شود بيست و چهار نماز است:

اوّل‌ نماز نوافل يوميّه كه در هر روز و هر شب سنّت است كه گذارده شود.

دوّم‌ نمازى كه به حضرت رسالت پناه 6 منسوبست.

سيّم‌ نمازى كه به حضرت امير المؤمنين 7 منسوبست.

چهارم‌ نمازى كه به حضرت فاطمه زهرا 3 منسوبست.

پنجم‌

[1] يا از مادر فوت شده باشد على الاحوط صدر دام ظلّه