درخت كنار و اگر نباشد از درخت انار و اگر نباشد از درخت بيد و اگر نباشد از درختهاى ديگر و مى‌بايد كه هر يكى از آن دو چوب به درازى ساق دست ميّت باشد يكى را بر پهلوى راست ميّت گذارند و ديگرى را بر پهلوى چپ او و آن كه بر پهلوى راستست مى‌بايد كه ميانه آن و بدن ميّت كفن حايل نباشد و آن كه بر پهلوى چپ است مى‌بايد كه ميانه آن و بدن ميّت پيراهن حايل باشد و مى‌بايد كه سر جريدتين به چنبر كردن ميّت برسد.

پنجم‌ آن كه كفن ميّت از پنبه باشد نه از جنس ديگر.

ششم‌ آن كه سفيد باشد نه رنگين.

هفتم‌ آن كه ريسمانى كه كفن بآن مى‌دوزند از كفن بيرون آورده باشند.

هشتم‌ آن كه مرد را عمامه بر سر پيچند كه تحت الحنك داشته باشد و هر دو سر عمّامه را از زير تحت الحنك بيرون كنند و بر سينه او اندازند.

نهم‌ آن كه پارچه كه طول آن سه ذرع و نيم باشد بذرع دست بر رانهاى ميّت به اين طريق به پيچند كه اوّل سر آن پارچه را شق كنند آن قدر كه بدو جانب شق بر كمر ميّت توان بستن بطريق كمربند و آن پارچه را از عقب از ميان دو پاى او بيرون كنند و از زير كمربند او بيرون آورند و بر رانهاى او پيچند.

دهم‌ آن كه زن را به جاى عمّامه مقنعه بر سر كنند.

يازدهم‌ آن كه لتّه پهنى بر سينه زن بندند كه پستانهاى او را بگيرد و دو طرف آن لتّه را بر پشت او كره زنند.

دوازدهم‌ آن كه پنبه بسيار بر عورتين ميّت گذارند و اگر چيزى بيرون آيد كه موجب نقض وضوى زندگان باشد لازم نيست كه نوبت ديگر او را غسل دهند و هم چنين اگر او را وضو داده باشند لازم نيست كه نوبت ديگر او را وضو دهند و بعضى از مجتهدين برآنند كه هر گاه ناقض وضو بيرون آيد نوبت ديگر غسل بايد داد و اين قول ضعيف است‌

و

امّا آن هشت امر كه مكروهست‌

اوّل‌ كفن را به آهن يا فولاد بريدن.

دوّم‌ پيراهنى را كه بجهة ميّت قطع كنند آستين گذاشتن امّا اگر ميّت را در پيراهن خودش كفن كنند آستين داشتن آن پيراهن مكروه نيست امّا مكروهست كه تكمه داشته باشد.

سيّم‌ ريسمانى كه كفن را به آن مى‌دوزند باب دهن تر ساختن.

چهارم‌ كفن را بخور كردن.

پنجم‌ در كتان كفن كردن.

ششم‌ در قصب قطنى و غير آن كفن كردن.

هفتم‌ به سياهى چيزى در كفن نوشتن.

هشتم‌ كافور در چشم و گوش ميّت گذاشتن.

و بدان كه اگر زن آبستن باشد و بميرد و فرزندى كه در شكم دارد زنده باشد واجبست كه شكم او را از جانب چپ او بدرند و فرزند را بيرون آورند و شكم او را بدوزند و اگر فرزند در شكم بميرد و مادر زنده باشد و نتوان درست بيرون آوردن زنى دست به شكم او برد و طفل را پاره كند و بيرون آورد پس اگر طفل چهار ماهه باشد او را بطريق مقرّر سه غسل دهند و در سه پارچه به دستورى كه گذشت كفن كنند و