غسل هر يك از سر و جانب راست و چپ سه نوبت بشويند.

سيزدهم‌ آن كه در غسل اوّل و دوّم آهسته دست بر شكم ميّت كشد.

چهاردهم‌ آن كه اگر ميّت جنب باشد او را بعد از سه غسل يا قبل از غسل غسل جنابت دهند چنانكه قبل ازين گذشت و نيّت چنين كند كه غسل جنابت مى‌دهم اين ميّت را سنت تقرّب به خدا.

پانزدهم‌ آن كه چون از غسلها فارغ شوند بدن ميّت را خشك كنند.

و

امّا آن شش امر كه مكروه است‌

اوّل‌ به آب گرم ميّت را غسل دادن.

دويّم‌ ناخن ميّت چيدن.

سيّم‌ محاسن او را شانه كردن.

چهارم‌ موى سر او را تراشيدن يا شانه كردن.

پنجم‌ موى زهار او را تراشيدن.

ششم‌ چيزى از آب غسل ميّت در طهارت خانه سر دادن و

امّا آن دو امر كه حرام است‌

اوّل‌ آنست كه اگر ميّت احرام حجّ يا احرام عمره داشته باشد حرام است كه او را به كافور غسل دهند.

دوّم‌ حرام است كه او را حنوط كنند

فصل: بيست و نه امر تعلّق به ميّت دارد از وقتى كه از غسل او فارغ شوند

تا وقتى كه بر آن نماز گذارند نه چيز واجبست و دوازده چيز سنّت و هشت چيز مكروه‌

امّا آن نه چيز كه واجب است‌

اوّل‌ حنوط كردن ميّت است يعنى كافور رسانيدن به هفت عضوى كه بر آن سجده نماز واقع مى‌شود و آن پيشانيست و دو كف دست و دو زانو و دو انگشت بزرگ پايها.

دوم‌ آن كه كفن سه پارچه باشد لنگ و پيراهن و چادرى كه ميّت را سراپا فرا گ‌يرد و آن را لفافه گويند.

سيّم‌ آن كه هيچ يك از اين سه پارچه حرير نباشد خواه ميّت مرد باشد و خواه زن.

چهارم‌ آن كه طلا باف يا نقره‌باف و طلا دوز نباشد.

پنجم‌ آن كه طاهر باشد.

ششم‌ آن كه غصبى نباشد.

هفتم‌ آن كه بسيار تنك نباشد به حيثيّتى كه بدن ميّت از زير آن نمايان شود.

هشتم‌ آن كه قماشى باشد لايق بحال ميّت پس نسبت به بعضى كرباس واجبست و نسبت به بعضى قماش باريك بلند قيمت امّا اگر قرض ميّت مساوى تركه او باشد يا بيشتر قرض خواهان را مى‌رسد كه مانع شوند از كفن كردن او در قماشى بلند قيمت.

نهم‌ آن كه زن هر چند مالدار باشد كفن او بر شوهر واجبست به سه شرط اوّل‌ آن كه زن دائمى باشد نه متعه‌ دويم‌ آن كه ناشزه‌[1] نباشد سيّم‌ آن كه مرد را قدرت بر كفن بوده باشد پس اگر مرد بى‌چيز باشد زن را از مال خودش كفن بايد كرد امّا اگر مرد بميرد كفن او بر زن واجب نيست‌

و امّا

آن دوازده چيز كه سنّت است‌

اوّل‌ آن كه كافور حنوط ميّت سيزده درهم شرعى باشد و دو دانك درهم و اگر اين مقدار نباشد چهار درهم و اگر چهار درهم ميسّر نباشد يك درهم.

دوّم‌ آن كه كافور را در كف دست نرم سازند نه در هاون و غير آن.

سيّم‌ آن كه آن چه از كافور حنوط زياده ماند بر سينه ميّت نهند.

چهارم‌ آن كه جريدتين با ميّت گذارند يعنى دو چوب تر از نخل خرما و اگر نباشد از

[1] بلكه ناشزه نيز كفن او ظاهرا بر شوهر است صدر دام ظلّه