دايره فلك البروج مى‌باشد و ضمير در «عرضه» به كوكب راجع است.

قوله: و الاقسام المتساوية الحاصلة: مقصود قسمتهائى است كه از منطقة البروج بواسطه تقاطع شش دايره عرض حاصل شده و تمام با هم مساويند و مقصود از تساوى، تساوى در طول است چه آنكه طول هرقسمتى 30 درجه است شكل (13).

ش 13

قوله: احديها الثّالثة: مقصود از «ثالثه» دايره مارّه است.

قوله: و رابعتها تمرّ بالاعتدالين: منظور از اين عبارت آنستكه دايره عرض دايره چهار مى‌باشد كه به دو نقطه اعتدال غربى و شرقى بگذرد، بنابراين ضمير در «رابعتها» به ستّ عرضيّات راجع است و اين دايره چهارم با معدّل النّهار منطبق و متّحد مى‌گردد.

قوله: و البواقى بينهما: يعنى بين اوّلى و چهارمى.

قوله: هى البروج الاثنى عشرة المشهورة: ضمير «هى» به الاقسام المتساوية راجعست و بروج مشهور عبارتند از:

حمل، ثور، جوزا، سرطان، اسد، سنبله، ميزان، عقرب، قوس، جدى، دلو، حوت.