مأمون پرسيد: آيا خداوند عترت را بر ساير مردم برترى داده است؟

حضرت فرمودند: خداوند عزّ و جلّ فضل عترت را بر ساير مردم در كتابش شرح داده است، مأمون گفت: در كجاى قرآن است؟ حضرت فرمودند: در اين آيه: «إِنَّ اللَّهَ اصْطَفى‌ آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْراهِيمَ وَ آلَ عِمْرانَ عَلَى الْعالَمِينَ ذُرِّيَّةً بَعْضُها مِنْ بَعْضٍ وَ اللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ‌» (خداوند آدم و نوح و آل ابراهيم و آل عمران را بر جهانيان برگزيد، آنان نسلى هستند كه از يك ديگر مى‌باشند، و خداوند شنوا و داناست- آل عمران: 34، 33) و در جاى ديگر مى‌فرمايد: «أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلى‌ ما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدْ آتَيْنا آلَ إِبْراهِيمَ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ آتَيْناهُمْ مُلْكاً عَظِيماً» (آيا مردم به خاطر فضيلتى كه خداوند به آنان داده است، حسد مى‌ورزند؟ ما به آل ابراهيم كتاب و حكمت داديم و به آنان پادشاهى بزرگ عطا نموديم- نساء: 54) سپس بعد از اين آيه خطاب را به ساير مؤمنين متوجّه نموده مى‌فرمايد: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ‌» (اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! از خدا اطاعت كنيد و از پيامبر و اولى الأمر اطاعت نماييد- نساء: 59) يعنى همان كسانى كه آنان را با كتاب و حكمت قرين كرده و بخاطر آن دو، مورد حسادت واقع شده‌اند، پس‌