مختلف دهد، مگر به عدّه اندكى از موثّقين، آن هم در نهايت پنهانى، لذا اين اموال، به اين صورت گردآورى شده بود، و آن حضرت سعى بر اين داشت كه سعايت و بدگويى سعايت‌كنندگان را تحقّق نبخشد، همانها كه مى‌گفتند:

براى آن حضرت اموال زيادى آورده مى‌شود و قائل به امامت خويشتن است، و او مردم را به خروج و قيام بر عليه خليفه تحريك مى‌كند، و اگر چنين سعايت و بدگويى در كار نبود، اين اموال را به افراد گوناگون مى‌داد، در ضمن، اين اموال، اموال فقراء هم نبود بلكه هدايا و تحفه‌هايى بود كه دوستان آن حضرت براى احترام و تكريم آن بزرگوار، به ايشان هديه كرده بودند.

توضيح: «بنظر مى‌رسد كه ذيل بيان مؤلّف چندان توجيه لازمى نبود، زيرا شيعيان آن حضرت 7 خمس اموال خود را ناچار براى امام مى‌فرستادند يا بنوّاب آن حضرت مى‌دادند و زندانى بودن آن حضرت مانع از تسليم بود».

باب 11 اخبارى كه در باب توحيد از امام رضا 7 رسيده است‌

1- ياسر، خادم حضرت رضا 7 گويد: از امام رضا 7 شنيدم كه‌